Është logjike të mendohet se me progresin që ka bërë mjekësia dhe konkretisht në rastin tonë stomatologjia, gjendja e dhëmbëve tanë do të ishte më e mirë se ajo e kohëve të lashta.
Por një zbulim për Perandorinë Romake vjen për të na përgënjeshtruar sa më sipër.
Një ekip shkencor i përbërë nga arkeologë, radiologë, antropologë, ortodontë bëri kërkime dhe zbuloi se romakët e lashtë kishin një zgavër me gojë që do ta kishin zili njerëzit e sotëm.
Kur shpërtheu Vezuvi, në vitin 79 para Krishtit e mbushi Pompein me gazra, shtuf dhe hi. Shpërthimi mund të ketë qenë vrasës, por krijoi kushtet për të ruajtur kufomat në gjendje të shkëlqyer, të përshtatshme për studim nga shkencëtarët.
Në një distancë deri në 20 km, shkencëtarët kanë gjetur vërtet thesare për të studiuar dhe kështu sot rezultatet dalin në mënyrë të vazhdueshme dhe ne mësojmë gjëra për atë kohë, si dhe për zakonet e njerëzve.
Një nga zbulimet për të cilat mësuam së fundmi është protezat e mahnitshme që kishin romakët.
Pavarësisht statusit social apo pasurisë, shumica e banorëve të zonës përreth Vezuvit kishin dhëmbë dhe mishra të shëndetshëm.
Studiuesit arritën në përfundimin se arsyeja krimare dhe më kryesore që kishin dhëmbë të shëndetshëm, ishte dieta e tyre, e cila ishte e kufizuar në drithëra, fruta dhe perime. Le të marrim parasysh se sheqeri ende nuk ishte zbuluar natyrshëm.
Ndërsa avantazhi i dytë i rëndësishëm që kishin, ishte uji që ishte i pasur me fluor.
Sigurisht, gjatë gërmimeve arkeologjike janë gjetur mjete të asaj kohe, të cilat dëshmojnë se romakët ushtronin stomatologjinë që atëherë.
Një gjë e fundit dhe mjaft e çuditshme ishte se ata përdornin urinën e njerëzve dhe të kafshëve për të pastruar dhëmbët, kryesisht për shkak të amoniakut që përmban urina.
