Shpatat i nxorën!
Myftiu i Madh i Turqisë dhe kreu i Çështjeve Fetare Ali Erbaş mbajtën predikimin e lutjes të së premtes në Agia Sofa me shpatë në dorë.
Fidan është në Doha për funeralin e Haniya. Turqia është në ditë zie kombëtare.
Turqit nga Shën Sofia mbajnë zi për të vrarin, duke përdhosur sërish tempullin e të krishterëve.
Mes veprimesh dhe aktesh të tilla, zie kombëtare, ceremoni madhështore dhe të tjera garnitura vakie, Turqia lufton për të uzurpuar lidershipin e botës myslimane, një mundësi e artë kjo, pasi Irani u ekspozua disi me vrasjen e kreut të Hamas (miliarderit palestinez) dhe për të qenë gati për të spekuluar në nivel rajonal, kurdoherë që t’i jepet mundësia.
Erdogan humbi njeriun e tij të besës dhe kjo e ka bërë atë të dalë jashtë kontrollit, teksa mendon se një akt i tillë mund t’i ndodhë edhe atij. Dhe e humbi mikun dhe bashkëpunëtorin e tij dy dite pas episodit te nxehte diplomatik me Izraelin, kur tha se do ta godiste Izraelin, siç bëri gjetiu dhe izraelitët iu përgjigjën duke i thënë se do të ketë fundin e Sadamit.
Erdoğan prerazi pranoi që tani më udhëheqja e Hamasit të jetë në Turqi, siç ka pasur dikur edhe grupin drejtues të opozitës siriane (me të cilët luajti sa deshi dhe më pas e flaku).
Sot Erdoganit i kanë ikur nga jeta njerëz të rrjetit të tij, ndaj dhe është në panik dhe për këtë arsye bëhet njëkohësisht i rrezikshëm, por jo i paparashikueshëm, pasi potencialin e ka të kufizuar, edhe rrezen e veprimit.
Katari dhe Turqia janë mbështetësit kryesorë të sektit të “Vëllazërisë Myslimane”, me Hamas-in që është dega palestineze e “Vëllazërisë Myslimane”. Kjo për të kuptuar triptikun e lidhjes mes tyre.
Nga ana tjetër vazhdon dhe përdhos kishën e shenjtë kristiane, koshient dhe dashakeq për çdo dëm dhe dhunim që po i bën kishës së parë katedrale të krishterë.
Por shkrimet e kanë thënë, kur të shndërrohet Shën Sofia në xhami, fillon fundi i tyre. I madh mëkati!
