1. Kur erdhi mëngjesi, të gjithë krerët e priftërinjve dhe pleqtë e popullit bënin këshill kundër Jezusit për ta vrarë.
2. Dhe, mbasi e lidhën, e çuan dhe e dorëzuan në duart e Ponc Pilatit, guvernatorit.
3. Atëherë Juda, që e kishte tradhtuar, kur pa se e dënuan Jezusin, u pendua dhe ua ktheu krerëve të priftërinjve dhe pleqve të tridhjetë siklat prej argjendi,
4. duke thënë: ”Mëkatova duke tradhtuar gjakun e pafaj”. Por ata thanë: ”Po ne ç’na duhet? Punë për ty!”.
5. Dhe ai, mbasi i hodhi siklat prej argjendi në tempull, u largua dhe shkoi e u var në litar.
6. Por krerët e priftërinjve i mblodhën këta denarë dhe thanë: ”Nuk është e ligjshme t’i vëmë në thesarin e tempullit, sepse është çmim gjaku”.
7. Dhe, mbasi bënin këshill, me këtë denar blenë arën e poçarit për varreza të të huajve.
8. Prandaj këtë arë e quajtën deri ditën e sotme: “Ara e gjakut”.
9. Atëherë u përmbush ç’ishte thënë nga profeti Jeremia që thotë: ”Dhe i morën të tridhjetë monedhat prej argjendi, çmimin e atij që e çmuan, siç kishin çmuar bijtë e Izraelit;
10. dhe i shpenzuan për arën e poçarit, ashtu si më urdhëroi Zoti”.
11. Dhe Jezusi qëndroi para guvernatorit; dhe qeveritari e pyeti duke thënë: ”A je ti mbreti i judenjve?”. Dhe Jezusi i tha: ”Ti po thua!”.
12. Pastaj krerët e priftërinjve dhe pleqtë e akuzuan, por ai nuk u përgjigjej fare.
13. Atëherë Pilati i tha: ”A nuk po dëgjon sa gjëra po dëshmojnë kundër teje?”.
14. Por ai nuk iu përgjigj në asnjë fjalë, kështu që guvernatori u çudit shumë.
15. Tani me rastin e festave guvernatori e kishte zakon t’i lironte popullit një të burgosur, atë që populli kërkonte.
16. Kishin në ato kohë një të burgosur me nam, me emër Baraba.
17. Kur u mblodhën njerëzit, Pilati i pyeti ata: ”Kë doni t’ju liroj, Baraban apo Jezusin, që quhet Krisht?”.
18. Sepse ai e dinte mirë se atë ia kishin dorëzuar nga smira.
19. Dhe ndërsa ai po rrinte në gjykatë, gruaja e tij i çoi fjalë: ”Mos u përziej aspak me çështjen e atij të drejti, sepse sot kam vuajtur shumë në ëndërr për shkak të tij”.
20. Por krerët e priftërinjve dhe pleqtë ia mbushën mendjen turmës që të kërkonte Baraban, dhe Jezusi të vritej.
21. Dhe guvernatori duke vazhduar u tha atyre: ”Cilin nga të dy doni që t’ju liroj?”. Ata thanë: ”Baraban!”.
22. Pilati u tha atyre: ”Ç’të bëj, pra, me Jezusin, që quhet Krisht?”. Të gjithë i thanë: ”Të kryqëzohet!”.
23. Por guvernatori tha: ”Po ç’të keqe ka bërë?”. Mirëpo ata po bërtisnin edhe më fort: ”Të kryqëzohet!”.
24. Atëherë Pilati, duke parë se nuk po arrinte gjë, madje se trazimi po shtohej gjithnjë e më shumë, mori ujë dhe i lau duart para turmës, duke thënë: ”Unë jam i pafaj për gjakun e këtij të drejti; mendojeni ju”.
25. Dhe gjithë populli duke u përgjigjur tha: ”Le të jetë gjaku i tij mbi ne dhe mbi fëmijët tanë!”.
26. Atëherë ai ua liroi atyre Baraban; dhe mbasi e fshikulloi Jezusin, ua dorëzoi, që të kryqëzohet.
27. Atëherë ushtarët e guvernatorit, mbasi e çuan Jezusin në pretoriumin e guvernatorit, mblodhën rreth tij gjithë kohortën.
28. Dhe, pasi e zhveshën, i hodhën mbi trup një mantel të kuq.
29. Dhe i thurën një kurorë me ferra, ia vunë mbi krye dhe i dhanë një kallam në dorën e djathtë; dhe, duke u gjunjëzuar përpara tij, e përqeshnin duke thënë: ”Tungjatjeta, o mbret i judenjve!”.
30. Pastaj e pështynë, ia morën kallamin dhe me të i binin në kokë.
31. Dhe, mbasi e përqeshën, ia hoqën mantelin dhe e veshën me rrobat e tij; dhe e çuan për ta kryqëzuar.
32. Dhe duke dalë, takuan një njeri nga Kirena, që quhej Simon, të cilin e detyruan ta mbartë kryqin e Jezusit.
33. Dhe, kur arritën në vendin që quhej Golgota, domethënë “Vendi i kafkës”,
34. i dhanë të pijë uthull të përzier me vrer; por ai, mbasi e provoi, nuk deshi ta pinte.
35. Mbasi e kryqëzuan, i ndanë me short rrobat e tij, që të përmbushej ç’ishte thënë nga profeti: ”I ndanë ndërmjet tyre rrobat e mia dhe hodhën short mbi tunikën time”.
36. Pastaj u ulën dhe e ruanin.
37. Përmbi krye të tij, i vunë gjithashtu motivacionin e shkruar të dënimit të tij: ”KY ËSHTË JEZUSI, MBRETI I JUDENJVE”.
38. Atëherë u kryqëzuan bashkë me të dy cuba, njëri në të djathtën dhe tjetri në të majtën.
39. Dhe ata që kalonin andej e fyenin duke tundur kokën,
40. dhe duke thënë: ”Ti që e shkatërron tempullin dhe e rindërton për tri ditë, shpëto vetveten; në qoftë se je Biri i Perëndisë, zbrit nga kryqi!”.
41. Po ashtu, edhe krerët e priftërinjve, bashkë me skribët dhe me pleqtë, duke e tallur, i thoshin:
42. ”Ai i shpëtoi të tjerët dhe nuk mund të shpëtojë vetveten; në qoftë se është mbreti i Izraelit, le të zbresë tani nga kryqi dhe ne do të besojmë në të;
43. ai ka besuar në Perëndinë; le ta lirojë tani në qoftë se e do me të vërtetë, sepse ka thënë: “Unë jam Biri i Perëndisë””.
44. Po ashtu e fyenin edhe cubat që ishin kryqëzuar me të.
45. Që nga ora gjashtë deri në orën nëntë errësira e mbuloi gjithë vendin.
46. Rreth orës nëntë, Jezusi bërtiti me zë të lartë duke thënë: ”Eli, Eli, lama sabakthani?”. Domethënë: ”Perëndia im, Perëndia im, përse më ke braktisur?”.
47. Dhe disa nga të pranishmit, kur e dëgjuan, thanë: ”Ky po thërret Elian”.
48. Dhe në atë çast një nga ata vrapoi, mori një sfungjer, e zhyti në uthull dhe, mbasi e vuri në majë të një kallami, ia dha për ta pirë.
49. Por të tjerët thoshin: ”Lëre, të shohim në se do të vijë Elia për ta shpëtuar”.
50. Dhe Jezusi bërtiti edhe një herë me zë të lartë dhe dha frymë.
51. Dhe ja, veli i tempullit u shqye në dy pjesë, nga maja e deri në fund; toka u drodh dhe shkëmbinjtë u çanë;
52. varret u hapën dhe shumë trupa të të shenjtëve që flinin u ringjallën;
53. dhe, të dalë nga varret mbas ringjalljes së Jezusit, hynë në qytetin e shenjtë dhe iu shfaqën shumëkujt.
54. Tani centurioni dhe ata që bashkë me të ruanin Jezusin, kur panë tërmetin dhe ngjarjet e tjera, u trembën shumë dhe thanë: ”Me të vërtetë ky ishte Biri i Perëndisë!”.
55. Ishin aty edhe shumë gra që vërenin nga larg; ato e kishin ndjekur Jezusin që nga Galileja për t’i shërbyer;
56. midis tyre ishte Maria Magdalena, Maria, nëna e Jakobit dhe e Ioses; dhe nëna e bijve të Zebedeut.
57. Edhe si u ngrys, erdhi një njeri i pasur nga Arimateja, me emër Jozef, i cili ishte edhe vet dishepull i Jezusit.
58. Ai shkoi te Pilati dhe i kërkoi trupin e Jezusit. Atëherë Pilati dha urdhër që t’ia dorëzonin trupin.
59. Dhe Jozefi, mbasi e mori trupin, e mbështolli me një pëlhurë të pastër,
60. dhe e vendosi në varrin e vet të ri, që ai kishte hapur në shkëmb; pastaj rrokullisi një gur të madh në hyrje të varrit dhe u largua.
61. Dhe Maria Magdalena dhe Maria tjetër rrinin aty, ulur përballë varrit.
62. Dhe të nesërmen, që ishte mbas ditës së Përgatitjes, krerët e priftërinjve dhe farisenjtë u mblodhën te Pilati,
63. duke thënë: ”Zot, na ra në mend se ai mashtruesi, sa ishte gjallë, tha: “Pas tri ditësh unë do të ringjallem”.
64. Prandaj urdhëro që varri të ruhet mirë deri në ditën e tretë, se mos vijnë dishepujt e tij natën e ta vjedhin trupin dhe pastaj t’i thonë popullit: “U ringjall së vdekuri”; kështu mashtrimi i fundit do të ishte më i keq se i pari”.
65. Por Pilati u tha atyre: ”Rojën e keni; shkoni dhe e siguroni varrin, si t’ju duket më mirë”.
66. Dhe ata, pra, shkuan dhe e siguruan varrin dhe, përveç rojës, vulosën gurin.
