Italianët, çekët dhe rumunët u dërguan për “të vendosur rendin” në komunitetin serb të Bosnjës.
BE, në bashkëpunim me NATO-n, njoftoi dërgimin e trupave në Bosnjë. Ushtarët italianë dhe çekë kanë mbërritur tashmë në Sarajevë si përforcime për forcën e EUFOR-it, ndërsa trupat dhe pajisjet ushtarake rumune u transportuan me avion më 14 mars.
Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s Mark Rutte konfirmoi se Aleanca do të mbështesë integritetin territorial të Bosnje-Hercegovinës, domethënë, ajo do të pengojë çdo përpjekje të serbëve për të ndjekur rrugën e tyre.
Presidenti i Republika Srpska, Milorad Dodik dhe zyrtarë të tjerë serbë të Bosnjës janë në pikën e drejtësisë boshnjake, me urdhër-arreste që janë lëshuar kundër tyre nga të njëjtët njerëz që i denoncojnë!
Vetë Dodik hedh poshtë akuzat, duke i përshkruar vendimet e gjykatës si mjete të persekutimit politik nga një regjim që vepron nën urdhrat perëndimore.
Në fillim të kësaj jave, Zyra e Prokurorit Federal të Bosnjës dhe Hercegovinës (entiteti i vetëm federal i krijuar nga Marrëveshja e Dejtonit në 1992) lëshoi një urdhër për arrestimin me forcë të presidentit të “Republikës Serbe”.
Të tre liderët refuzuan të paraqiteshin në thirrjen e prokurorit për të dëshmuar si të dyshuar për veprat e mësipërme, madje i thanë Sarajevës, “ejani dhe na arrestoni” dhe gjithashtu (nëpërmjet Viskoviçit) se “ju po na kërcënoni me armë bosh, por në këtë mënyrë po krijoni një situatë ku dikush mund përgjigjet dhe të qëllojë me armë plot”.
Në fund të javës, Parlamenti i RS-së prej 83 anëtarësh miratoi me 50 vota një projekt-kushtetutë të re që sipas raporteve përkatëse do të hedhë “themelet për krijimin e një hapësire të vetme për një komb të vetëm”, atë serb.
Dodik, në kuadër të takimit, deklaroi se “sot e drejta jonë (e serbëve të Bosnjës) është më e vogël se ajo e Federatës së Bosnjës dhe Hercegovinës (FBIH – shteti tjetër përbërës, ku kroatët e Bosnjës janë shumicë) dhe ne gjithashtu duam të kemi të drejtën e një konfederate me Serbinë”.
Duke akuzuar institucionet shtetërore (unitare federale) të Bosnjës dhe Hercegovinës për minimin e Asamblesë Parlamentare (Dhomës Unitare të Bosnjë dhe Hercegovinës) dhe Këshillit unitar federal të Ministrave, ai argumentoi se ashtu si FBIH “tani ka të drejtën për një marrëdhënie konfederale me Kroacinë, atëherë Republika Srpska duhet ta ketë marrëdhënie të ngjashme me Serbinë”.
Ai gjithashtu pohoi sesi serbë të Bosnjës “ne nuk po luftojmë kundër Bosnje-Hercegovinës, FBIH-së apo boshnjakëve. Ne po luftojmë për të drejtat tona, të cilat janë shkruar në vetë Marrëveshjen e Paqes të Dejtonit”, duke përfunduar:
“E gjithë kjo tregon se Bosnja dhe Hercegovina është e panevojshme, pasi është një bashkim shtetëror i rënë dakord dhe jo një shtet. Nuk ka sovranitet të brendshëm. Sovraniteti territorial i Bosnjë-Hercegovinës është i ndarë midis dy entiteteve…, nuk ka më kohë për uzurpime…, është koha për të shkojë në vend gjithçka”.
