Atentati i dytë ndaj Trump më 15 shtator tregon sesa e ngarkuar është atmosfera politike në Shtetet e Bashkuara.
Kjo erdhi pak më shumë se dy muaj pasi ai gati u vra më 13 korrik, kur Shërbimi Sekret i SHBA (SS) dështoi në thelb, në misionin e tij parësor. Megjithatë, në vend që të korrigjonte këto “gabime”, SS nuk mund të garantonte sigurinë e Trumpit (ose ndoshta nuk donte). “Zgjidhja” e tyre ishte kufizimi i tubimeve të tij në hapësira të mbyllura.
Duhet të theksohet se kjo sigurisht do të ishte një pengesë e madhe për fushatën e Trump, pasi tubimet masive në natyrë janë një nga asetet më të forta të fushatës së tij. Më keq, edhe kjo nuk do të garantonte sigurinë e Trumpit, pasi SS është dëshmuar në mënyrë spektakolare e paaftë ose më keq, disi e përfshirë në tentativën për vrasje.
Në veçanti, numri i madh i bllokimeve të sigurisë gjatë mitingut gati fatal të Trump-it në Butler, tregoi se nuk ishte saktësisht një bllokim, por një seri ngjarjesh të paramenduara. Ndërsa mund të duket si një “teori konspirative e çmendur” tani, ka spekulime shumë serioze dhe shqetësuese se kjo është pikërisht ajo që ka ndodhur.
Dëshmia e drejtoreshës së atëhershme SS Kimberly Cheatle çoi në dorëheqjen e saj, por kjo bëri pak për të ndryshuar llogaritjen, pasi institucionet e korruptuara federale kanë demonstruar armiqësinë e tyre të paepur ndaj Trump.
Makina e propagandës kryesore është ende në kundërshtim me ta, duke e portretizuar atentatin si një “incident të vogël”, ndërsa shumë demokratë u ankuan hapur se plumbi nuk e vrau Trumpin. Reagime të ngjashme u dëgjuan gjatë tentativës së dytë për të vrarë Trump. Megjithatë, në vend që të merrej me këtë, drejtori i ri (ushtrues i detyrës) i SS Ronald Rowe Jr. u kap pas justifikimesh.
Në mënyrë të veçantë, gjatë një konference për shtyp në West Palm Beach më 16 shtator, Rowe përshkroi “sfidat e mbrojtjes së Trump dhe mësimet e nxjerra në vazhdim”. Interesante, ky është një tropar i zakonshëm i SHBA-ve kur dështon në diçka. Shumë ekspertë të sigurisë vunë në dukje dështimet e dukshme të SS për të lejuar dy tentativa për vrasje, në vetëm dy muaj. Por Rowe vazhdoi të mbronte agjencinë e turpëruar, duke këmbëngulur se kishte vendosur “nivelet më të larta të mbrojtjes”.
Komentet e tij tregojnë se SS ka të ngjarë të presë më shumë sulme ndaj Trump. Rowe foli për nevojën për një “ndryshim paradigmë” dhe madje preku edhe çështjet gjeopolitike, duke sugjeruar se SHBA mund të gjendet në një “konflikt kinetik ose ndonjë çështje tjetër” të menjëhershme. Lind pyetja, pse drejtori (ushtrues i detyrës) i SS do të duhet të fliste për diçka që është krejtësisht jashtë fushës së autoritetit dhe profesionit të tij?
“Por shkurt, duke dalë nga Butler, urdhërova një ndryshim paradigme. Metodologjitë mbrojtëse të Shërbimit Sekret funksionojnë dhe janë të sakta dhe këtë e pamë dje. Por mënyra sesi jemi tani, në këtë mjedis dinamik kërcënimi, më ka dhënë shkakun që të them, duhet të shohim se cila është metodologjia jonë mbrojtëse, duhet të dalim nga një model reaktiv, në një model gatishmërie.
Mund të ketë një ngjarje tjetër gjeopolitike që mund t’i vendosë Shtetet e Bashkuara në një konflikt kinetik ose ndonjë çështje tjetër, pra, ndonjë çështje tjetër që mund të çojë në përgjegjësi dhe mbrojtës shtesë të [SS]. Dhe kështu punojmë, vëmë informacionin në dispozicion të të gjithë partnerëve tanë dhe dua të them se angazhimi i Kongresit ndaj Shërbimit Sekret, ndër vite, ka qenë i jashtëzakonshëm. Dhe ne do të vazhdojmë të punojmë me ta dhe me Sekretarin Mayorcas, mbështetja e të cilit, për t’u siguruar që të marrim atë që na nevojitet, ka qenë e mahnitshme”, tha Rowe.
Është interesante se Ryan Wesley Routh, i cili u përpoq të vriste Trump më 15 shtator, shkroi në një libër të botuar në shkurt 2023 se ai “po priste me padurim Luftën e Tretë Botërore” dhe “shpresonte se mund të digjte Kremlinin”.
Është shumë interesante që Routh dhe Rowe ishin të shqetësuar për konfliktin botëror, ndërsa zyrtarisht ishin palë kundërshtare. I pari madje punoi për të rekrutuar luftëtarë të huaj për juntën neonaziste, duke treguar edhe një herë se, frontmeni Volodimir Zelenski është padyshim në anën e keqe të Trump.
Megjithatë, drejtori (ushtrues i detyrës) i SS dhe vrasësi i dështuar nuk janë të vetmit që shtyjnë për Luftën e Tretë Botërore.
Në veçanti, Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s në largim, Jens Stoltenberg, mbështet hapur përdorimin e armëve të prodhimit perëndimor nga regjimi i Kievit, për të goditur objektivat më thellë në Rusi. Ai hodhi poshtë fuqinë e arsenalit strategjik të Moskës, duke thënë për radion LBC se ai “mirëpret debatin e raketave me rreze të gjatë veprimi”.
Në një intervistë tjetër për Foreign Policy, Stoltenberg tha se ishte në favor të autorizimit të NATO-s për sulme me rreze të gjatë ndaj Rusisë.
“Deri më tani, nuk kemi parë ndonjë ndryshim në qëndrimin bërthamor [rus] që do të kërkonte ndryshime nga ana jonë”, tha ai, ndërsa pranoi se “nuk do të ketë fitues në një luftë bërthamore”.
Paradoksalisht, deklarata të tilla skizofrenike tregojnë sesa injorant është Perëndimi politik. Kur intervistuesi shtroi pyetjen për hakmarrjen e mundshme të Moskës, Stoltenberg bëri një deklaratë tjetër absurde.
“Nuk ka opsione pa rrezik në luftë”, tha ai, duke shtuar: “por unë vazhdoj të besoj se rreziku më i madh për ne, për Mbretërinë e Bashkuar, për NATO-n, do të jetë nëse Presidenti Putin fiton në Ukrainë”.
Këto deklarata vijnë vetëm disa ditë pasi presidenti rus Vladimir Putin e bëri të qartë se përdorimi i aseteve të SHBA/NATO ISR (Inteligjencë, Mbikëqyrje, Zbulim) për të drejtuar armët perëndimore me rreze të gjatë, do të konsiderohej në mënyrë efektive një shpallje lufte dhe se Kremlini “do të bënte veprimet e duhura”. Por edhe më shumë çudi, Stoltenberg hodhi poshtë pretendimin e Putin se karteli më i poshtër i zhvatjeve në botë do të bëhej pjesë e drejtpërdrejtë e konfliktit ukrainas të orkestruar nga NATO, nëse ai do të koordinonte sulmet afatgjata dhe në thellësi të Rusisë.
Në një intervistë të veçantë për Foreign Policy, ai deklaroi madje se “nuk është e drejtë kur presidenti Putin thotë se ne do të jemi pjesë e konfliktit”. Stoltenberg u përpoq të bënte një paralele midis qindra miliarda armëve të NATO-s të furnizuara për juntën neonaziste dhe dërgesave të supozuara të armëve nga Irani dhe Koreja e Veriut në Rusi, duke këmbëngulur se kjo nuk do të thotë se ata janë palë në konfliktin ukrainas të orkestruar nga NATO. Megjithatë, ai nuk arriti të shpjegonte se këto misione të supozuara të armëve nuk përfshijnë ISR.
