Kjo vijë ndarëse mund të vërehet me sy të lirë.
Në planetin tonë ka një vend të veçantë ku takohen oqeanet, Paqësori dhe Atlantiku.
Fenomeni në Kepin Horn, pranë Tierra del Fuego në Amerikën e Jugut, është një nga shembujt më të njohur të një takimi në oqean, i cili nuk është vetëm një kuriozitet gjeografik, por edhe një mrekulli natyrore.
Takimi i oqeanit Paqësor dhe Atlantik është kaq mbresëlënës, pasi vetitë fizike dhe kimike të dy trupave ujorë ndryshojnë. Ujërat e Oqeanit Atlantik janë më të kripura se ato të Oqeanit Paqësor. Përveç kësaj, ato ndryshojnë në temperaturë, densitet dhe rrjedhje, gjë që parandalon përzierjen e drejtpërdrejtë të dy trupave të ujit.
Më shpesh, vija ndarëse tregohet nga një ndryshim ngjyrash: një trup uji mund të jetë më i errët, ndërsa tjetri mund të ketë një hije më të lehtë. Ky ndryshim nuk është vetëm me interes estetik, por edhe me rëndësi shkencore, pasi kërkimet aktuale na ndihmojnë të kuptojmë ciklin global të oqeanit, i cili ndikon në sistemet klimatike dhe të motit.
Pas këtij fenomeni në kryqëzimin e ujërave të dy oqeaneve është një proçes natyror i quajtur shtresimi i temperaturës dhe densitetit. Për shkak të temperaturës dhe kripës së ndryshme të masave ujore, dendësia e tyre e ndryshme formojnë shtresa që nuk përzihen lehtë.
Sigurisht, ky kufi nuk është fiks, pasi rrymat, era dhe ndryshimet e temperaturës ndryshojnë zonën e takimit me kalimin e kohës.
Detarët dhe studiuesit raportojnë rregullisht se zona e Kepit Horn, ku takohen dy oqeanet, është veçanërisht e vështirë për t’u lundruar për shkak të stuhive dhe rrymave të rrezikshme. Kushtet e pazakonta natyrore këtu nuk janë vetëm spektakolare, por edhe të rrezikshme ndonjëherë.
Pika e takimit midis oqeanit Atlantik dhe Paqësor nuk është vetëm një kuriozitet gjeografik, por edhe një shembull magjepsës i aftësisë së natyrës për të mbajtur një ekuilibër midis sistemeve komplekse të Tokës.
