Një dizajner holandez, Jip van Leeuwenstein, krijoi një maskë transparente që shtrembëron fytyrën në një mënyrë të tillë, që ngatërron njohjen e fytyrës me anë të inteligjencës artificiale nga çdo drejtim. Ndryshe nga mbulesat tradicionale, kjo maskë përkul dhe shtrembëron tiparet e fytyrës aq shumë sa, sistemet e njohjes nuk arrijnë të identifikojnë elementët kyç, megjithatë shprehjet e vërteta të personit që e mban, mbeten të dukshme për njerëzit e tjerë. Kjo maskë u zhvillua si pjesë e një projekti më të madh që eksploronte sesi njerëzit e zakonshëm mund të mbrohen nga mbikëqyrja e automatizuar.
Maska tërhoqi vëmendjen në forumet online të privatësisë, komunitetet teknologjike dhe revistat akademike, ku u theksua si një nga përgjigjet më të hershme artistike ndaj rritjes së shpejtë të teknologjisë së njohjes së fytyrës.
Studiuesit vunë re se dizajni nuk mbështetet në fshehjen e fytyrës, por përkundrazi prish modelet matematikore në të cilat mbështetet inteligjenca artificiale, duke e bërë atë një shembull intrigues të “dizajnit anti-mbikëqyrje”. Ndërsa qeveritë dhe kompanitë vazhdojnë të zgjerojnë sistemet e ndjekjes së fytyrës, eksperimente të tilla marrin rëndësi të re.
Edhe pse projekti u krijua vite më parë, imazhi vazhdon të përhapet sepse debati rreth mbikëqyrjes biometrike po rritet më shpejt se kurrë. Mbrojtësit e privatësisë e shohin këtë maskë si një protestë simbolike – një kujtesë se, ndërsa inteligjenca artificiale bëhet më e fuqishme, ashtu bëhet edhe biseda rreth autonomisë personale, të drejtave dixhitale dhe se sa jemi të gatshëm t’i lejojmë makinat të regjistrojnë nga vetja jonë.
