Gjenerali Mark Miley deklaroi: “Nëse humbasim në Ukrainë, rendi botëror që krijuam 80 vjet më parë do të shembet”. Për herë të parë, SHBA pranon shkakun e vërtetë të konfliktit në Ukrainë
Shefi i Shtabit të Përgjithshëm të SHBAsë, gjenerali Mark Miley, pranoi publikisht se lufta në Ukrainë është e një natyre ekzistenciale për SHBAnë, pasi siç tha ai në mënyrë karakteristike, “Nëse Ukraina bie, sistemi ndërkombëtar që u krijua 80 vjet para dhe pas fundit të Luftës së Dytë Botërore do të shembet”.
Është hera e parë që SHBA pranon qëllimin e vërtetë për të cilin provokoi konfliktin në Ukrainë dhe synon ta vazhdojë atë deri në “ukrainasin e fundit” (dhe mercenar, pasi dërgojnë mijëra mercenarë nga të gjitha shtetet perëndimore).
Nëse pas kaq shumë ndihme ushtarake dhe financiare dhe dërgimit të dhjetëra mijëra ish ushtarakëve si mercenarë në Ukrainë, SHBAja nuk arrin ta bëjë Rusinë të humbasë luftën, kjo do të jetë një disfatë strategjike për amerikanët me pasoja planetare.
Amerikanët do t’u duken rusëve si “të pakët” dhe “të dobët”.
Kjo është arsyeja e vërtetë e këtij konflikti që ka marrë jetën e mijëra njerëzve nga të gjitha anët dhe mund të çojë edhe në një konflikt botëror.
Amerikanët, duke përdorur pozicionin e tyre dominues në NATO, kanë kthyer dhjetëra vende perëndimore kundër Rusisë dhe po tentojnë një konflikt të pabarabartë “për ta humbur atë”.
Nëse nuk do të ishte kjo mbështetje totale e interesave amerikane, SHBAja do të ishte e vetme në mbështetjen e Kievit kundër rusëve, kjo luftë do të kishte përfunduar shumë kohë më parë.
Amerikanët refuzojnë të pranojnë një sistem multipolar. Ata duan të ruajnë situatën siç u krijua në vitin 1991 me shpërbërjen e Bashkimit Sovjetik, me ekzistencën e një superfuqie të vetme.
Por “asgjë nuk zgjat përgjithmonë” siç thonë vetë anglosaksonët.
Përgjegjësia objektive për atë që po ndodh në Ukrainë i takon SHBAsë & BEsë, sepse ukrainasit refuzuan t’i binden marrëveshjes së Minskut në vitin 2015 dhe Ukraina refuzoi të angazhohej se nuk do të aplikonte për t’u anëtarësuar në NATO, ndërsa vetë NATO refuzoi të deklaronte se nuk do ta pranonte atë, në rast të një kërkese nga Ukraina.
Pjesa tjetër, çfarëdo që të ndodhë, fatkeqësisht është një zhvillim normal pasi të jetë hapur dera e çmendinës. Pra, kjo do të thotë se marrëveshja që Bill Clinton bëri me Boris Jelcinin në vitet ’90, parashikonte se nuk do të kishte zgjerim të NATOs në lindje dhe veçanërisht në vendet që i përkisnin perdes së hekurt të shpërbërë, u shkel edhe një herë kjo marrëveshje dhe ia vlen të shihen paralelet me një histori hipotetike, që përfshin një vend fqinj të SHBAsë, Meksikën.
Le të imagjinojmë që Meksika të ndalojë një pakicë të supozuar amerikane të flasë anglisht, siç bënë ukrainasit me pakicat rusishtfolëse, të cilave iu ndalua të mësojnë dhe të përdorin gjuhën ruse në jetën e përditshme!
Nuk po flasim për atë që ndodhi shekullin e kaluar kur amerikanët ua morën Teksasin meksikanëve!
Ukraina tashmë është kthyer në “Liban” me përgjegjësinë dhe fajin e SHBAsë dhe BEsë, të cilët nuk i ushtronin presion Ukrainës që të respektonte marrëveshjet e Minskut, por përkundrazi nën rrogoz e shtynë Ukrainën të bënte të kundërtën.
Dhe kur themi “Liban” nënkuptojmë Luftën Civile Libaneze e cila ishte një konflikt ushtarak shumëvjeçar nga 1975-1990 që shkaktoi rreth 120.000 të vdekur. Sot, rreth 76.000 njerëz mbeten të zhvendosur brenda Libanit. Ishte gjithashtu shkaku i eksodit masiv të afro 1.000 000 libanezëve nga vendi. Libani ende nuk e ka marrë veten nga ky konflikt i përgjakshëm, ndërsa para luftës Bejruti quhej “Parisi i Lindjes”.
Përsa i përket konfliktit të Ukrainës, e vetmja gjë që kërkoi Rusia ishte respektimi i marrëveshjeve të Minskut dhe që Ukraina të mos anëtarësohej në NATO.
Si do t’u dukej amerikanëve nëse Meksika do të anëtarësohej në CSTO, çfarë do të thoshin atëherë amerikanët? Një pranim i tillë do të nënkuptonte transferimin e bazave, raketave dhe trupave ruse në tokën meksikane, ashtu siç do të ndodhë nëse Ukraina do të anëtarësohet ndonjëherë në NATO.
Raketat dhe trupat amerikane do të zhvendosen në Ukrainë. Me fjalë të tjera, Moska do të ketë një kohë vetëm pak minutash për reagim, në rast të lëshimit të ndonjë rakete amerikane.
Pamë se çfarë ndodhi në Kubë në vitin 1962, por Kuba nuk është kurrësesi ekuivalenti i Ukrainës, sepse Kuba i përkiste sferës së ndikimit rus në ato vite (në fakt sferës së ndikimit sovjetik).
Por përsëri SHBAtë reaguan dhe ishin gati ta tërhiqnin planetin në një luftë bërthamore, sepse ekzistenca e Amerikës konsiderohej se ishte e kërcënuar.
Përdorim shembullin e Meksikës, sepse është i vetmi rast i një shteti fqinj, i cili është 1/3 e popullsisë së SHBAsë, ashtu si Ukraina ka të njëjtin raport me popullsinë e Rusisë (1/3).
