Fitorja e Krishtit mbi vdekjen, të cilën festojmë, është ngjarja më e rëndësishme në historinë e njerëzimit. Është mesazhi më ngushëllues, siguria më e gjallë për njeriun, shpirti i të cilit është krijuar për përjetësinë. Dhe jo vetëm kaq. Është një kujtesë e vazhdueshme e pabazës së logjikës së materialistëve dhe hedonistëve.
Në ngjarjet e përmbledhura të Javës së Shenjtë, Zoti-njeri Jezus përmbys logjikat njerëzore, të cilat dominuan gjatë ditëve të Tij dhe janë të vlefshme dhe po aq dominuese edhe sot e kësaj dite. Me fjalët dhe veprimet e Tij, Ai na mëson se autoriteti nuk është i pushtetit dhe i interesave, por i shërbesës, se liria nuk bazohet në armë dhe dhunë, por në çlirimin nga materializmi, se barazia vjen nga pendimi dhe dashuria, jo nga logjika e të fuqishmit të çdo epoke.
Ai gjithashtu përmbys moralin shoqëror. Në drejtësinë e Tij, përulësia dhe pendimi mposhtin diturinë, formalitetin, përfitimet materiale. Taksambledhësit dhe prostitutat – “të përulurit në zemër” – ata janë për Krishtin persona më të rëndësishëm se rojtarët arrogantë të Ligjit dhe zotërit e pasur.
Si dishepuj, Ai nuk zgjodhi njerëzit e mençur të kohës së Tij, por peshkatarët e thjeshtë. Siç shkruan Apostull Pali tek Letra drejtuar Korintasve, Perëndia-njeri zgjodhi të konsideruarit budallenj për të turpëruar të mençurit dhe të dobëtit për të turpëruar të fuqishmit. Këto, të cilat që nga koha e Palit konsideroheshin të pakuptimta, mbeten mesazhe të vlefshme, për një njerëzim të qëndrueshëm.
Mësimet që Krishti dha përpara Kryqëzimit të Tij nuk u kuptuan menjëherë as nga dishepujt e Tij, ata që ishin gjithmonë me Të. Ata menduan se do ta ndihmonin të vendosej mbretëria e Davidit.
Edhe dishepujt e Tij nuk e kuptuan që ai shkoi të lutej. Ati i Tij ishte në funksion të arrestimit të Tij. Ndërsa Ai po kalonte agoninë e Tij njerëzore, ata po flinin. Kur Ai u arrestua, të frikësuarit u shpërndanë. Me Ngjalljen e Tij, Krishti,
Prania e Tij mes tyre, Ngjitja e Tij dhe Rrëshajët i shndërruan dishepujt e frikësuar, më në fund, në misionarë të patrembur dhe dëshmitarë të Besimit të tyre ndaj Tij.
Krishti i dha lirinë absolute njeriut dhe ai është edhe sot i lirë ta fyejë, ta burgosë, ta persekutojë, ta mohojë, ta tradhtojë.
Historia e pas Krishtit ka regjistruar qindra personalitete që donin dhe duan të shpëtojnë njerëzimin me parimet e tyre. Nuk ka asgjë të keqe në pamje të parë. Politikanë, ushtarakë, filozofë, mendimtarë, shkencëtarë dhe të tjerë u përpoqën dhe shumica prej tyre në fakt e dëmtuan Njerëzimin, sepse ata në të shumtën e rasteve lëvizën mbi baza të materializmit, utilitarizmit dhe hedonizmit. Njeriu potent zgjedh të imitojë Danaidët, ose edhe më keq, të pësojë fatin e Tantalit.
Kristi i Ringjallur, është po atje, bën durim dhe këmbëngul heshtur, brenda atyre që hapin zemrën dhe i dorëzohen në frymë.
