“Ju kam thënë këto gjëra, që të bashkuar me mua, të keni paqe. Në botë do të keni mundime, por jini të guximshëm, unë e munda botën!” (Ungjilli i Joanit 16:33).
Ndoshta, fjalët më realiste dhe në të njëjtën kohë ngushëlluese të dëgjuara apo të shkruara ndonjëherë.
Ato që tha Jezusi për dishepujt e të gjitha kohërave nuk janë fjalë të paqarta, të përgjithshme dhe boshe. Ato kanë thelb tronditës, pikërisht sepse marrin parasysh të gjitha aspektet e jetës sonë.
Zoti ynë e di, më mirë se kushdo tjetër, se gjatë jetës sonë do të hasim dhimbje, pikëllime dhe sprova dhe do të vijnë momente kur një trazirë dhe presion i pakuptueshëm do të kërcënojë të shëmbet botën jonë emocionale.
Megjithatë, Ai nuk është i kënaqur thjesht duke na vënë në dukje fytyrën e ashpër të realitetit, por dëshiron në mes të të gjithëve që ne të ndjekim vullnetin e Tij, i cili është pafundësisht më praktik dhe në të njëjtën kohë më shpengues se të gjitha filozofitë dhe teoritë e kësaj bote.
Këshilla e tij është të njohim paqen e Tij, jo si një koncept teologjik konfuz, por si një përvojë të gjallë (keni paqe në bashkim me Mua), që do të vërshojë spontanisht nga çdo mendim, ndjenjë, fjalë dhe vepër e jona, kur Jezu Krishti të jetojë në ne.
Vetëm një marrëdhënie e thellë, e përzemërt dhe e palëkundur me Jezu Krishtin është baza e palëkundur për një jetë paqeje të patrazuar, një paqe realiste, sepse vjen nga Zoti i Paqes, Krijuesi Krisht.
I vetmi që mund të japë paqe!
Vetëm Ai që krijoi paqen, mund të japë gjithashtu paqe, pa asnjë kompromis.
Paqja e pafundme e Jezu Krishtit nuk nënkupton aspak një jetë pa probleme, por ajo që nënkupton sigurisht është një jetë lirie dhe gëzimi, madje edhe në furrën e sprovës.
Në fund të fundit, ajo që ia vlen të kuptohet është se jeta e krishterë nuk është çlirim nga vuajtjet, por çlirim brenda vuajtjes.
Një çlirim, i cili është i mundur, kur zemra është e ndezur nga pasioni i besimit dhe besimit që Jezu Krishti nuk mund të jetë inferior në dashuri ose fuqi dhe ndaj pritshmërive tona më të mëdha.
Krishti Shpëtimtar është Pushtuesi i padiskutueshëm i dhimbjes, pikëllimit dhe vdekjes (Unë e kam mundur botën).
Sa më thellë ta kuptojmë këtë, aq më me të vërtetë do të përjetojmë gëzimin që Ai dëshiron të na japë në çdo stinë të jetës sonë, por edhe të kuptojmë se çfarë do të thotë të besosh dhe të duash një Triumfues të padiskutueshëm.
Le të mendojmë për Të …
A i është dhënë ndonjëherë njeriut një siguri më ngushëlluese se fjalët e Tij: “Merr guxim, unë e kam mundur botën”?
Edhe sot, le të zgjedhim të jetojmë me Fitoren e Jezu Krishtit në ne dhe rreth nesh.
Le të jetë Krishti i gjallë Aleati i përditshëm në jetën e të gjithëve ne.
