Çfarë shkruante EL pak ditë më parë për gjoja ndryshimin e qëndrimit të Iranit në lidhje me mbrojtjen e Hezbollah-ut dhe Hamas-it!
Irani nuk do të dërgojë luftëtarë në Liban dhe Gaza për t’u përplasur me Izraelin, tha zëdhënësi i Ministrisë së Jashtme të Iranit në konferencën e rregullt javore të gazetarëve.
“Qeveritë e Libanit dhe Palestinës kanë kapacitetin dhe forcën e nevojshme për të përballuar sulmin e regjimit zionist dhe nuk ka nevojë të vendosin forca ndihmëse apo vullnetarë iranianë”, tha Nasser Kanani.
Ata në thelb i lënë në fatin e tyre, pak para se Izraeli të pushtojë zyrtarisht Libanin jugor, duke nxjerrë nga goja fraza pompoze për “hakmarrje”!
“As nuk kemi marrë kërkesa dhe e dimë se nuk kanë nevojë për ndihmën e forcave tona ekspeditare”, shtoi ai.
Irani nuk do të lërë asnjë nga “aktet kriminale” të Izraelit të mbetet pa përgjigje, tha një zëdhënës i Ministrisë së Jashtme, duke iu referuar sulmit izraelit që vrau udhëheqësin e Hezbollah-ut Saget Hassan Nasrallah dhe zëvendëskomandantin e Gardës Revolucionare të Libanit, Abbas Nilforoushan.
“Regjimi uzurpator zionist nuk do të mbetet i pandëshkuar për krimet që ka kryer kundër popullit iranian, forcave të rezistencës, civilëve dhe ushtrisë iraniane”, tha ai.
“Ne po mbajmë një qëndrim të vendosur dhe do të veprojmë në një mënyrë që do ta bëjë armikun të pendohet”, duke shtuar se Irani nuk kërkon luftë, por nuk ka frikë prej saj.
Një ndryshim qëndrimi në momentin historik të vdekjes misterioze të ish presidentit?
A mundet që udhëheqja e re e Iranit të ketë rënë dakord paraprakisht me fuqitë ndërkombëtare duke mos reaguar ndaj operacionit ushtarak kundër Hezbollah-ut, të cilin vetë Izraeli e quajti “Rendi i Ri”?
Kujtojmë se çfarë kishte shkruar EL të shtunën e kaluar në kohën kur zyrtarët e mëparshëm dhe aktualë iranianë kërkonin hakmarrje dhe flisnin për dërgimin e ushtrisë:
Pra, në një kohë kur tabloja më e gjerë në Lindjen e Mesme mbetet thellësisht e paqëndrueshme, raportet flasin për një realitet të ri që imponohet me “mjetin” e forcës.
Irani, i cili vazhdon negociatat e tij me Shtetet e Bashkuara në një vend të tretë të papërcaktuar, ka pësuar pengesa të konsiderueshme në mesin e përfaqësuesve të tij rajonalë. Këtu përfshihet edhe vrasja e liderit të Hamas-it Ismail Haniyeh në zemër të Teheranit, gjatë një vizite zyrtare dhe sulmi kundër Nasrallah në Bejrut!
Qëndrimi i Iranit i ngjan mentalitetit të një tregtari që bën pazare në kuadër të një pazari tjetër: Kjo është një kohë për marrëveshje, jo për luftë, thohet në deklaratën e Iranit. Deklaratat e presidentit të ri iranian nënvizojnë klimën realiste politike mbizotëruese.
Në fund të fundit, Pezeskian, i cili pas zgjedhjeve pasoi të ndjerin misterioz Ebrahim Raisi, konsiderohet të ketë një tendencë pro perëndimore dhe është i mendimit se Teherani duhet t’i afrohet sërish aleatëve perëndimorë!
Rrjedhimisht, Hamas dhe Hezbollah janë lënë të vetëm në konfrontimin e tyre me Izraelin.
