Uniteti është thelbësor për kishën. Pa të, kisha nuk do të përmbushë kurrë fot, misionin e saj të shenjtë.
Uniteti i bën përpjekjet e kishës efektive.
Në një botë të copëtuar nga përçarjet dhe grindjet, dashuria dhe uniteti midis anëtarëve të kishës me personalitete, temperamente dhe prirje të ndryshme dëshmon mesazhin e kishës më fuqishëm se çdo gjë tjetër. Ky unitet siguron prova të padiskutueshme të lidhjes së tyre me qiellin dhe vlefshmërinë e kredencialeve të tyre si dishepuj të Krishtit (Joani 13:35). Kjo dëshmon fuqinë e Fjalës së Perëndisë.
Grindjet mes të ashtuquajturve të krishterë i neveritnin jobesimtarët dhe ishin ndoshta pengesa më e madhe për pranimin e besimit të krishterë nga ana e tyre. Uniteti i vërtetë mes besimtarëve e neutralizon këtë qëndrim. Është gjithashtu prova më e madhe në botë, siç tha Krishti, se Ai është Shpëtimtari i tyre (Joani 15:23).
Uniteti Zbulon Realitetin e Mbretërisë së Perëndisë.
Një kishë vërtet e bashkuar në tokë, zbulon se anëtarët e saj presin seriozisht të jetojnë së bashku në qiell. Uniteti në tokë dëshmon realitetin e mbretërisë së përjetshme të Perëndisë. Për ata që jetojnë në këtë mënyrë, Shkrimi do të përmbushet: “Sa mirë dhe sa keq është që vëllezërit të jetojnë së bashku në harmoni”! (Psalmi 1).
Uniteti Tregon Forcën e Kishës.
Uniteti sjell forcë, përçarja sjell dobësi. Një kishë me të vërtetë përparon dhe është e fortë kur anëtarët e saj janë të bashkuar me Krishtin dhe me njëri-tjetrin dhe punojnë në harmoni për shpëtimin e botës. Atëherë, dhe vetëm atëherë, ata janë në kuptimin e plotë të fjalës: “bashkëpunëtorë të Perëndisë” (1 Korintasve 39).
Uniteti i krishterë sfidon botën me ndarjen e saj gjithnjë në rritje të copëtuar nga pashpirtësia dhe egoizmi. Kisha e bashkuar ofron një zgjidhje për një shoqëri të ndarë nga kultura, raca, gjinia dhe përkatësia etnike. Një kishë e bashkuar do t’i rezistojë sulmeve satanike. Në të vërtetë, fuqitë e errësirës janë të pafuqishme në një kishë, anëtarët e së cilës e duan njëri-tjetrin ashtu siç i do Krishti.
Efekti pozitiv dhe i bukur i kishës së unifikuar mund të krahasohet me performancën e një orkestre. Pak para se dirigjenti të zërë vendin e tij, ndërsa muzikantët rregullojnë instrumentet e tyre, ata krijojnë një kakofoni. Por kur shfaqet dirigjenti, zhurma kaotike ndalet dhe të gjithë sytë bien mbi të. Çdo anëtar i orkestrës ulet i qetë, gati për të kryer udhëzimet e tij. Pas drejtimit të dirigjentit, orkestra prodhon muzikë të bukur dhe harmonike.
Bashkimi me trupin e Krishtit do të thotë të përfshij instrumentin e jetës sime në orkestrën madhështore të atyre që janë thirrur nën stafetën e Maestros hyjnor. Në ritmin e Tij, duke ndjekur këngët origjinale të krijimit, ne jemi të privilegjuar të formojmë për njerëzimin, simfoninë e dashurisë së Zotit.
