“REVOLUCIONI” BOLSHEVIK RUS, KRIM I ORGANIZUAR NGA MASONËT-ILUMINATI & KOMUNISTËT Cikël historik _ Pjesa 4

#Kujdes!!! Teksti është i ashpër në shumë përshkrime krimesh të Komunizmit!Të lexohet vetëm nga #moshat18+!!!#NjëCikëlRrënqethës
Ju ftoj ta lexoni për të kuptuar cilat janë rrënjët e komunizmit, socializmit, internacionales, sovjetes, bolshevikes dhe gjithçkaje tjetër shkatërruese internacionalisto-proletare, si dhe mendoni që në krye janë të njëjtët drejtues, sot të ashtuquajtur “globalistë”. Përpiquni të gjeni gjithashtu veprime, akte, ngjarje, qëndrime similare, mes këtyre që do të lexoni si ngjarje të faktuara historike dhe atyre që kanë ndodhur dhe po ndodhin sot (në botë dhe në vendin tonë).
(…vijon nga Cikli 1 & 2 & 3)Kuhn, Loeb & Co mes bashkëpunëtorëve gjermanë i kishin dhënë Leon Trockit 20 milionë dollarë për të organizuar përmbysjen bolshevike. Vetëm brenda 6 muajve, u ishin kthyer 102.290.000 dollarë sipas publikimit të “The New York Times”, të 23 gushtit 1921. Të gjitha ata që ishin përfshirë në konspiracion nxorrën shuma marramendëse mes vuajtjeve të popullit rus.Jacob Schiff dha urdhër që të eliminohej Cari dhe e gjithë familja e tij në të njëjtën kohë. Urdhëri i ishte dhënë anëtarit të Byrosë Politike Jakov Sverdlov nga Delegacioni Amerikan, që në ato kohë ishte vendosur në qytetin Vologda. Raportet e Sverdlovit i ishin kaluar Schiff-it prej së njëjtës organizate.Sverdlov urdhëroi Yankel Yarovsky për të ekzekutuar urdhërin, siç dhe u krye, në katin e parë të shtëpisë që i përkiste tregëtarit Nikolai Ipatiev në Yekaterinburg, Cari dhe familja e tij u asgjësuan.
Lenini mbajti në pasurinë e tij personale veprat e artit të vjedhura mes konfiskimeve, vepra të vlerave të mëdha si dhe perla, që i shiti në një bankë zviceriane. Vetëm në vitin 1920, Lenini transferoi 75 milionë franga zviceriane në llogarinë e tij në Zvicër.Trocki kishte dy llogari personale në SHBA, tek të cilat kishte në total 80 milionë dollarë, por kishte edhe një llogari tjetër në Zvicër, ku depozitoi 90 milionë franga zviceriane. Moisei Uritsky (aktualisht Boretsky) kishte 85 milionë franga zviceriane, Felix Dzerzhinsky (Rufin) kishte 80 milionë dhe Ganetsky 60 milionë franga zviceriane dhe 10 milionë dollarë.
Ky barbarizëm ishte justifikuar duke përdorur ideologjinë e krijuar nga Iluminati për të abuzuar me të, me vetë ideologjinë. Marksi ishte një Mason i Lirë i gradës së 31-të. Në shkurt 1848 ai publikoi me urdhër të udhëheqjes masonike, “Manifestin Komunist”. Në shumë foto të tij Marksi e ekspozonte masonizmin mes shenjash dhe pozicionimit të dorës së djathtë, poshtë xhaketës, në kraharor, siç dhe bënin shumë të tjerë – këtë shenjë enigmatike – ritual i masonërisë.
Për të iniciuar Terrorin e Kuq, Bolshevikëve u duhej një pretekst. Ishte mëngjesi i 30 gushtit të vitit 1918. Moisei Uritsky mbërriti me makinën e tij rreth orës 10 në mëngjes në zyrë. Ai ishte kreu i “Petrograd Cheka” (Cheka ishte një strukturë investigative e regjimit sovjetik). Uritsky ishte i njohur si “Kasapi i Petrogradit”. Shpesh kënaqej kur nga dritarja e zyrës së tij ndiqte ekzekutimet e të pafajshmëve.Por, e vranë!Vrasësi ishte një 22-vjeçar, student i degës teknike, Leonid Kannegisser.Vrasja e Uritsky ishte organizuar nga i mbrojturi i Sovjetit, Dzerzhinsky dhe pas Uritsky në atë post u vendos Gleb Boky. Organizimi qëndror i “Cheka-s”, varej nga Lenini dhe Dzerzhinsky, që do të thotë se këta të dy ishin organizatorë të vrasjes. Masoni i Lirë Boky, drejtuesi i ri, kishte një zakon që, ushqente kafshët e kopshtit zoologjik me mish të ekzekutuarish.Lenini pas kësaj vrasjeje, sajoi një atentat të rremë ndaj vetes, për të gjetur edhe një arsye tjetër për të filluar terrorin në masë, kundër popullit rus. Vrasja e Uritsky dhe atentati ndaj tij u bënë shkak për konfiskimin e shumë borgjezëve të pasur, konfiskime që kryeshin nga Volodarsky dhe Masoni i Lirë Andronnikov (që ishte kreu i “Cheka” në Kronstadt). Malli i konfiskuar u shit në disa banka skandinave (mes tyre Nya Bank, pronar i së cilës ishte Olof Aschberg).Hajdutët kishin vjedhur të mira materiale në vlerë 2.5 miliardë rubla ari. Siç ndodh rëndom në histori terrori, qeverisja vrau edhe Volodarsky-n. Lenini shkruan: “Edhe nëse zhduken 90% e popullsisë ruse, do ja vlente, nëse 10%-shi do të jetonte për të parë revolucionin botëror”.Komisioni special, “Cheka”, që është polici politik i Sovjetit, “prodhoi” dengje me të vrarë në territore të hapura, ku dhe asgjësoheshin si armiq të klasës. Shoku dhe i dashuri i Leninit, Grigori Zinoyev mburrej duke thënë: “Ne mund të asgjësojmë një klasë të tërë shoqërore!”E keqja komuniste ishte një shishe pa fund që nuk mund të mbushej kurrë. Lenini thoshte: “Sa më shumë borgjezë dhe reaksionarë të vrasim, aq më mirë”. Lenini theksonte gjithashtu: “Ne duhet të përdorim të gjithë dinakërinë dhe ilegalitetin, për të bërë të mundur mohimin dhe fshehjen e së vërtetës”. Masoni i Lirë Lenin, thoshte: “Ne mund dhe duhet të shkruajmë në një gjuhë që ndez masat për të neveritur dhe për të urryer ata që nuk janë në marrëveshje me ne”.
Ndodhi që u publikuan listat e atyre që ishin ekzekutuar apo vrarë me një formë tjetër, në gazetën e “Cheka-s”. Mes saj provohet gjithashtu se 1.7 milionë njerëz janë vrarë vetëm në periudhën 1918-1919. Një lumë gjaku rrjedh brenda gjithë Rusisë. “Cheka” duhet të punësonte më pas numërues kufomash. Sipas raporteve zyrtare të Sovietit nga Maji 1922 deri në Prill 1922 ishin vrarë me mijëra. Mes këtyre viktimave kishte kryepeshkopë, profesorë, mjekë, oficerë, policë, xhandarë, avokatë, punonjës civilë, gazetarë, shkrimtarë, artistë, infermierë, punëtorë dhe fermerë.Krimi i tyre konsideroj “mendim anti-social”. Viktimave u nxirreshin sytë, u priheshin veshët dhe hunda. Cheka-istët në Kharkov i vendosnin viktimat në rresht, përpara një tavoline të gjatë, ku ata vendosnin duart dhe torturuesit dhe ekzekutuesit u shkulnin thonjtë, u hapnin plagë me thika dhe u hidhnin më pas ujë të përvëluar dhe u binte lëkura.Në vende të tjera, kokat e viktimave vendoseshin mbi një kudhër dhe goditeshin me vare. Viktimave që u vinte rradha për ekzekutim, detyroheshin fillimisht të shikonin pamjet makabre. Krerëve të kishës ua nxirrnin sytë dhe u prisnin gjuhën dhe i digjnin të gjallë. Kishte Cheka-istë që që viktimave u hapnin stomakun dhe ua derdhnin jashtë, më pas kafshë të egra u tërhiqnin viktimave zorrët derisa viktima vdiste. Kryepishkopi i Voronezh ishte zjerrë i gjallë në një kazan të madh dhe më pas murgjërit e kapur për ekzekutim, u detyruan të hanin nga “supa”, me revolverë mbi kokë, me detyrim.Një yll me pesë cepa prej hekuri i nxehtë u vendosej viktimave në ballë. Në Tsaritsyn dhe në Kamyshin viktimave u priheshin duart me shpatë. Në Poltava viktimat shpoheshin me ushta. Në Odessë viktimat piqeshin të gjallë, ose rripeshin. Në Kiev viktimat futeshin në qivure me trupa të dekompozuar dhe liheshin atje për gjysëm ore dhe më pas mbylleshin dhe digjeshin….Lenini ende nuk ishte i kënaqur me këto raportime makabre, ndaj kërkonte: “Më shumë pushtet terrorit!” Një objektiv imediat, u bë krijimi i një sistemi me kampe skllevërish.Më 5 shtator një artikull me titull “Dekretet e Terrorit të Kuq” shkruan: “Republika Sovjetike duhet ta çlirojë veten nga armiqtë e klasës duke i izoluar ata në kampe përqëndrimi…”.
Masoni i Lirë Karl Marks përshkruan në poezinë e tij botën të cilën ëndërronte: Nëse ka diçka që më përpin, unë do të kërcej me të, deri sa ta sjell botën në rrënoja, një botë që orvatet mes meje dhe purgatorit, unë do ta bëj copash mallkimin e përjetshëm.Doktrina e mbushur me urrejtje e Marksit u përdor nga Masonët e Lirë Komunistë për të justifikuar horrorin, tmerrin që mbollën në një botë të qytetëruar.
Në vitin 1919, Lenini i dërgoi një shumë të madhe të hollash Llozhës Masonike “Grand Orient” në Francë, për rinovimin e selisë së saj në Paris, për mjetet e propagandës dhe veprimtari të tjera të saj dhe të gjitha këto ndodhnin kur miliona rusë vdisnin nga uria.Regjimi i ri me Trockin në krye, kishte shënjestruar dhe spikatur poetin e madh Sergei Yesenin dhe kishte vendosur likuidimin e tij. Në poemën e tij me titull “Vendi i Hajdutëve”, Yesenin i quante sunduesit e rinj parazitë dhe thoshte se Republika Sovjete nuk ishte asgjë tjetër veçse një bllof. Ai e pëshkruante Trockin si urryes të kulturës ruse. Shkrimtarin, poetin regjimi e ekzekutoi në banesën e tij, pas një kërleshjeje të viktimës me vrasësit e dërguar nga Trocki.Trocki ishte një cinik dhe një sadist i llojit më të keq. Shpesh viktimat i ekzekutonte personalisht. Ai ka urdhëruar edhe vrasje fëmijësh. Mes ulërimash, në një takim me bolshevikët, ai ka urdhëruar ekzekutime disiplinore. Mizoritë e tij janë të dokumentuara në arkivat e Partisë Komuniste. Filloi pra, të spastronte edhe rradhët e tij nga të pabindurit, në gjykimin e tij. Mizoria dhe pashpirtshmëria e Leninit dhe Trockit u bënë tipari determinant i gjithë pushtetit të Sovjetit.
“Krasnaya Gazeta” zbulon objektivin primar të regjimit të Sovietit, më 31 gusht 1919: “Lumenj gjaku borgjezësh rrjedh gjithkund. Por duan akoma. Sa më shumë të jetë e mundur!”
Që prej Luftës Civile të vitit 1920, Trocki kishte filluar të bënte plane për militarizimin e ekonomisë, duke e sjellë atë në një linjë me Luftën e Komunizmit. Ai kishte nevojë për skllevër të militarizuar. Fshatarë dhe punëtorë do të kenë të njëjtin status, do të thirren ushtarë që do të formonin brigada-pune, ashtu si brigadat e luftës të udhëhequra nga shokët e partisë.Kushdo që ishte një “ushtar i punës” që nuk do të ishte zot i vetes, por kur të merrte urdhëra do të duhej t’u bindej, nëse do të refuzonte, do të cilësohej dizertator dhe do të ndëshkohej me vdekje.Trocki theksonte: “Nuk është e vërtetë që punëtorët e marrë me detyrim janë inproduktivë në çfarëdo lloj rrethane.” Në fabrika mbizotëronte rend dhe disiplinë ushtarake. Udhëheqja Bolshevike filloi të ekzekutonte punëtorë që i cilësonte si “dizertatorë”. 
Krimet që kryeheshin tek popullsia që nuk ishte në kampe ishin edhe më makabre. Të rinj dhe të reja që pushtatoheshin nudo në dhuma ekzekutime dhe të zhveshur ngarkoheshin në kamionë dhe groposeshin në varre kolektive. Sovjeti i vrau rinisë lirinë dhe kurajon mes terrorit të kuq, u prishi ëndërrën, u kalli frikën, i tjetërsoi!
Në Petrograd udhëheqësi Sovjetik Grigori Zinovyev premtoi se do të vriste 10 milionë rusë dhe do të bënte ata që do të mbeteshin, që t’i besonin komunistëve.Gjatë urisë së 1921-1922, edhe 5.053.000 njerëz vdiqën. Lenini dhe shokët e tij planifikonin që numri të arrinte në 30 milionë përgjatë 4 viteve të para të pushtetit të tyre. Lenini donte gjithashtu të vriteshin 60 milionë fshatarë rusë. “Vritini!” – u bërtiste vartësve. Gjithashtu, mendonte se të rinjtë e bukur kishin predispozicionin të bëheshin intelektualë, ndaj duhet të vriteshin, duke u konsideruar rrezik për shoqërinë.
Historia nuk ka shënuar krime më makabre sesa këto, të rusëve komunistë kundrejt vetë popullit të tyre. Masonët e Lirë kërkonin kurbane. Sipas Leninit ata i bënin kurban njerëzit për Molok-un (djallin domethënë). Kjo u zbulua nga bolsheviku Georges Solomon në librin e tij “Among the Red Rules” (“Mes Rregullave të Kuq”).Pas gjithë kësaj, çfarë presin të mbijetuarit?Lenini theksonte nevojën e miksimit të grupeve etnike, me qëllimin unifikimin dhe kalimin në një popull të vetëm në botë.
Gjatë Krishtlidjeve të vitit 1923, vetëm pak javë para vdekjes së tij, Lenini u ul në ballkon dhe ulëriu përpara hënës së plotë si një ujk dhe në spazmat e fundit, pëshpëriti në gjermanisht: “Weiter, weiter!”Lenini vdiq më 21 janar 1924, në orën 6:30 pasdite. Autopsia tregoi se hemisfera e majtë ishte rrëgjuar dhe deformuar.
Në gusht 1927, Stalini mes një manovre nxorri jashtë partie Trockin dhe më 16 janar 1928 e çoi në internim në Alma-Ata në Kazakistan.Më pas Trocki u arratis në Turqi. Më vonë jetoi në Norvegji dhe në Meksikë. Dhe, me urdhër të Stalinit një agjent i NKVD, Ramon Mercader, e goditi Trockin në kafkë me një kazmë, më 20 gusht 1940. Trocki vdiq një ditë më pas, më 21 gusht 1940.(vazhdon…me ciklin e fundit)