Në kapitullin e 13-të të Apokalipsit, apostull Joani pa një bishë me shtatë kokë që ngrihej nga deti, që simbolizonte Kishën Katolike Romake papale të Mesjetës.
Kjo bishë blasfemoi Zotin dhe i persekutoi shenjtorët për 1260 vjet. Në fund të periudhës 1260-vjeçare, bishës iu dha një goditje fatale: revolucionet franceze dhe italiane të shekujve të 18 dhe 19 kufizuan shumë aftësinë e kishës romake për të ushtruar pushtetin ushtarak dhe politik, ndërsa në të njëjtën kohë shkatërroi zona të mëdha nga sfera e ndikimit të saj.
Një bishë tjetër
Më pas apostull Joani pa një bishë tjetër me “dy brirë si brirët e qngjit” (Zbulesa 13:11). Ndryshe nga bisha e parë, e cila doli nga deti (“popuj dhe turma, kombe dhe gjuhë” Zbulesa 17:15), kjo bishë doli nga toka.
Për të kuptuar identitetin e bishës nga toka, së pari duhet të hetojmë kuptimin e simbolit të “tokës”. Në kapitullin 12 të Zbulesës, dragoi (Satani) e ndoqi gruan (kishën e vërtetë) për 1260 vjet të sundimit papal, megjithatë “toka e ndihmoi gruan dhe toka hapi gojën e saj dhe gëlltiti lumin, të cilin dragoi e derdhi nga goja e tij” (Zbulesa 12:6).
Gjatë mesjetës, për herë të parë në histori, ka pasur një rritje të ndjeshme të popullsisë njerëzore (“gjarpëri derdhi nga goja, pas gruas, ujë si lumë”). Por me zbulimin e hemisferës perëndimore (kontinenti amerikan), populli i Zotit ishte në gjendje të gjente strehim (“toka gëlltiti lumin”). Pra, arrijmë në përfundimin se toka simbolizon hemisferën perëndimore me popullsi të rrallë.
Toka e bishës
Kjo bishë e re me dy brirë, si brirët e qengjit ngrihet nga kontinenti i Amerikës. Ai e fillon sundimin e tij pas 1260 viteve të sundimit të bishës nga deti (sundimi papnor) dhe pasi u prit për herë të parë me plagën fatale (në fund të shekullit të 19-të). Natyrisht, Shtetet e Bashkuara të Amerikës janë një vend që i përshtatet këtij përshkrimi.
Në kapitullin e 13-të të Apokalipsit, apostull Joani pa një bishë me shtatë koka që ngrihej nga deti, që simbolizonte Kishën Katolike Romake papale të Mesjetës. Ky varg tregon se të dyja fuqitë ekzistojnë në të njëjtën kohë dhe nuk ka pasim të njërës nga tjetra.
Edhe pse Kisha Katolike Romake pësoi një “plagë vdekjeprurëse” që kufizoi aftësinë e saj për të zotëruar fuqinë ushtarake, ajo nuk pushoi së ekzistuari. Ajo në fakt lulëzoi dhe u rrit teksa u përhap në Amerikën e Jugut dhe Azi.
Në vitin 1928 Italia i dha Kishës Romake sovranitetin mbi qytetin e Vatikanit, duke u bërë sërish një subjekt juridik dhe politik, me marrëdhënie diplomatike me shumë vende të botës. Ky fakt mund të konsiderohet si fillimi i shërimit të plagës fatale.
Plaga fatale u shërua
SHBA, si një vend protestant që me kushtetutë e ka ndaluar bashkimin e kishës me shtetit, tradicionalisht ka qenë kundër ambicieve politike të Kishës Romake.
Por kapitulli 13 i Zbulesës tregon se kjo do të ndryshojë dhe me të vërtetë po e shohim këtë ndryshim në ditët tona. Bisha nga toka “do ta bëjë tokën dhe ata që banojnë në të, që të adhurojnë bishën e parë, së cilës iu shërua plaga vdekjeprurëse” (Zbulesa 13:12).
SHBA do të jetë aleati kryesor i pushtetit të ringjallur katoliko-europian dhe instrumenti kryesor i zbatimit të aspiratave të tij. Kjo aleancë do të rezultojë në Imazhin e Bishës, Shenja e Bishës, Numri i Bishës (666) dhe përfundimisht dënimi me vdekje, di dhe të gjitha sa më sipër supozohet se do të ndodhin në emër të Krishtit.
Për më shumë informacion dhe fragmente provuese nga Bibla, lexoni seksionin 13:11,12 Bisha nga Toka dhe pjesët që pasojnë në Apokalips.
