Raporti i shtëpisë zvicerane “e sheh” ekonominë amerikane në “buzë të greminës”.
Shtëpia zvicerane Gold Switzerland publikoi një raport të ri mbi ekonominë amerikane në bazë të të cilit e konsideron atë të dënuar dhe deklaron se dollari “do të shkrihet si një kub akulli” pavarësisht nëse FED ul apo rrit normat e interesit!
Në fakt Gold Switzerland e cilëson SHBA-në si “Amerika e mjerë”!
Gold Switzerland posaçërisht thekson faktin se SHBA deri në fund të vitit do të duhet të paguajë 1.6 trilion dollarë për borxhin amerikan!
Kjo sigurisht shpjegon shumë edhe për qëndrimin e Uashingtonit lidhur me luftën në Ukrainë, ku duket se disa qarqe po kërkojnë fillimin e një konflikti global pasi kjo do të nënkuptonte automatikisht zerimin e borxheve amerikane.
“Amerika e gjorë, i gjori Jerome Powell.
Vendi është në prag të krizës së madhe, por këmbëngul të mbajë buzëqeshjen e njohur false.
Janarin e kaluar, kryetari Powell “ka dhënë udhëzime” për uljen e normave të interesit dhe si rezultat tregjet, të cilat gjithmonë reagojnë ndaj likuiditetit të ofruar nga FED në të njëjtën mënyrë si “Popeye reagon ndaj spinaqit”, u rritën.
Që nga fillimi i vitit, indekset e bursës amerikane S&P 500, SPX dhe Nasdaq kanë qenë në një trajektore jashtëzakonisht rritëse, të nxitur nga shpresa se normat e interesit do të ulen përfundimisht.
Në fakt, i tillë është momenti që edhe ari, si Bitcoin, po rritet.
E gjithë kjo nuk ka kuptim nëse tregjet nuk presin që uljet e pashmangshme të normave në një moment do të arrijnë.
Por tani tregjet janë të shqetësuara se nuk do të ketë ulje të normës në vitin 2024.
Sa i përket uljeve të ardhshme të normave, situata është mjaft e qartë.
Me triliona dollarë të thesareve amerikane që do të vlerësohen në 2024 dhe obligacionet e korporatave “zombie” që arrijnë në 700 miliardë dollarë, nëse Powell nuk ul normat, atëherë tregjet e bonove të qeverisë dhe të korporatave do të zhduken.
Shifrat e vetë Bankës së Amerikës konfirmojnë se Uncle Sam do të duhet të paguajë 1.6 trilion dollarë deri në fund të vitit nëse FED nuk ulë normat e interesit.
Vihet re se ky është një vit zgjedhor dhe një ulje e mirë e normës së interesit do të ishte një erë e kundërt për Shtëpinë e Bardhë”, thotë Gold Switzerland.
Lidhur me pyetjen se pse Jerome Powell nuk uli normat e interesit, Gold Switzerland argumenton:
“Rrëfimi zyrtar është se FED udhëhiqet nga të dhënat, të cilat tregojnë se objektivi i inflacionit prej 2% nuk po arrihet.
Nëse dikush i beson kësaj narrative, është e lehtë të arrihet në përfundimin se fitimi i luftës kundër inflacionit kërkon norma më të larta interesi.
Sidoqoftë, ironia dhe komedia e madhe është se inflacioni i vërtetë, siç do të na kujtonte edhe Larry Summers (ose John Williams në Shadow Stats), është thellë në shifra dyshifrore dhe për këtë arsye mbështetja në të dhënat e FED nuk është gjë tjetër veçse një gënjeshtër komike, manipulimi të dhënash.
Një tjetër mundësi për të shmangur uljet e normave të interesit është frika e Powell për të bërë gabimin Volcker të vitit 1980, kur kryetari i atëhershëm i FED, duke besuar se inflacioni ishte zbutur, uli shumë shpejt normat e interesit dhe ajo që pasoi ishte një rritje dramatike: Domethënë, edhe më shumë inflacion. Për më tepër, nëse Powell ul normat e interesit, kërkesa për thesaret e SHBA, tashmë një shaka globale që nga viti 2014, mund të përkeqësohet.
Një ulje e normës, ose një seri uljesh të normave, do të përkeqësonte këtë vonesë të bezdisshme të kërkesës dhe kështu do të ushtronte presion edhe më të madh në gjetjen e burimeve të reja të parave të falsifikuara, për të paguar urinë gjithnjë e më patetike të Amerikës për likuiditet.
Shkurtimisht, mund të ketë kushte për ulje të normave dhe kushte për të mos u ulur normat, por pavarësisht se çfarë do të ndodhë, Amerika do të arrijë fundin…”.
Ja pse!
Sipas shtëpisë zvicerane, nëse Powell i qëndron nivelit më të lartë për një tregim më të gjatë, pothuajse të gjitha aktivet, nga obligacionet tek aksionet, do të thyejnë – përveç dollarit.
Në këtë drejtim, Amerika mund të mburret se është një nga kuajt më të mirë në kampionatin botëror të monedhës.
Por menjëherë pas kësaj, rritja e kostove të interesit të “Uncle Sam” për emetimin gjithnjë e në rritje të obligacioneve do të rritet aq shumë, sa e vetmja mënyrë për t’i shërbyer normave më të larta të interesit do të jetë përmes parave të falsifikuara, të cilat në thelb janë inflacioniste.
Kjo është një çështje klasike, por e pamohueshme reale e “Sovranitetit Fiskal”, që do të thotë se lufta e Pawell kundër inflacionit nëpërmjet rritjes së normave të interesit do të përfundojë me një injektim inflacionist likuiditeti.
Ne pamë të njëjtin model (normat në rritje dhe QT) në 2018, gjë që çoi në rënie të normave dhe QE të pakufizuar deri në vitin 2020.
Përndryshe, Powell mund të ulë normat në vitin 2024, të dobësojë dollarin, të shpëtojë borxhin e brishtë të SHBA (dhe kështu tregun e obligacioneve) dhe do të lërë inflacionin të shpërthejë.
Me pak fjalë, në secilin skenar, fundi i lojës është inflacioniste.
Ky është mësimi që duhet të mësojë çdo ekonomi që përfundon në mëshirën e një banke qendrore dhe nuk i beson tregut.
Sigurisht, historikisht, të gjitha kombet që dështojnë përfundojnë duke vrarë monedhat e tyre për të blerë kohë dhe për “të shpëtuar” një sistem që është matematikisht i dënuar.
Siç na kujtoi Niel Ferguson, “çdo fuqi e madhe që shpenzon më shumë për shërbimin e borxhit sesa për mbrojtjen nuk do të mbetet e madhe për shumë kohë”.
