Me hijen e Luftës së Tretë Botërore që duket e rëndë mbi njerëzimin, vetëm 15 ditë përpara inaugurimit të Donald Trump më 20 janar 2025, skena ndërkombëtare rrezikon të shpërthejë. Deri atëherë, të gjitha indikacionet tregojnë se SHBA-të, nën udhëheqjen e Joe Biden, mund të nisin një sulm të gjithanshëm kundër Iranit, një veprim që do të shënojë fillimin e fundit për botën siç e njohim ne, që synon të shkaktojë asgjësim dhe duke sjellë shkatërrimin. Por, në të njëjtën kohë, një rrezik tjetër qëndron në ajër, nëse Trump arrin të betohet si President dhe nëse nuk ndalet nga një atentat apo një arrestim! Që do të sjellë luftë civile në SHBA më pas dhe ai nuk do të hezitojë të sulmojë Iranin me të njëjtën vendosmëri të pamëshirshme.
Nëse dhe kur kjo të ndodhë, pasojat do të jenë të papërshkrueshme, ekuilibri global do të përmbyset, miliona njerëz do të humbasin dhe njerëzimi do të përballet me spektrin e asgjësimit. Ngjarjet do të zhvillohen me shpejtësi të frikshme, duke lënë pas një tokë të djegur. E ardhmja jonë tani duket si një peizazh i pasigurtë dhe i errët, mbushur me kërcënimin e një konflikti të pakontrollueshëm global.
Liderët botërorë, në vend që të përpiqen të arrijnë pajtimin, po përgatiten për konflikt, paqja duket të jetë vetëm një iluzion, një kujtim i largët i një bote tjetër, tensioni ndërkombëtar po rritet, pasiguria po rritet dhe njerëzimi është në prag të fazës më të rrezikshme të historisë së tij.
Ushtritë e fuqive të mëdha janë gati, bazat bërthamore janë në gatishmëri të lartë dhe strategjitë më të errëta që më parë dukeshin të pamendueshme, tani janë të pritshme me shkallë të lartë sigurie.
Nëse Trump betohet, vetëm kjo, besoj, nuk do të sjellë paqe, “ata” nuk do të lënë paqen të mbizotërojë, tentakulat e tyre janë të shumta.
Por të mos harrojmë se vetë sistemi do ta ndalojë ende pa filluar, tentativa për ta neutralizuar me një tjetër atentat apo arrestim! Kjo do të çojë në luftë civile brenda Amerikës dhe ata do ta çojnë vendin në prag të shkatërrimit. Të gjithë sytë janë te presidenti Trump, njeriu që nëse arrin të mbijetojë do të sjellë PAQE (edhe pse pak e vonuar), ose do të gjendet në një luftë botërore që disa e kanë planifikuar dhe po e zbatojnë.
Fuqitë e mëdha po përgatiten për të pashmangshmen, e keqja është se nuk ka më shtigje të lehta, ka vetëm shtigje pa kthim, koha po mbaron dhe shanset për mbijetesë po pakësohen çdo minutë që kalon. Njerëzimi po përballet me një nga momentet e tij më kritike. A do të arrijë ai të shmangë Luftën e Tretë Botërore?
Jo, nuk do të mund ta shmangë më. Dhimbje, pikëllim dhe gjak do të ketë kudo dhe fundi do të duket i pashmangshëm. Fuqitë më të mëdha të botës do të jenë gati të vetëshkatërrohen, njerëzit do të rraskapiten dhe do të bllokohen në një rreth vicioz dhune dhe urrejtjeje. Kombet e dobëta dhe të hutuara, do të shikojnë të pafuqishmit të shpalosin kaosin.
Më pas, kur njerëzimi të jetë në prag të shkatërrimit total, kur shpresa të humbasë, do të ndodhë diçka që askush nuk mund ta parashikojë.
Një Prani Hyjnore, me fuqi dhe urtësi përtej dimensioneve njerëzore, do të anulojë marshimin diabolik drejt shkatërrimit, Krishti do ta shpëtojë njerëzimin nga fundi i tij.
Do të jetë një ndërhyrje që do të përmbysë rrjedhën e ngjarjeve, në fund Dashuria dhe Drita do të ngrihen përsëri, duke shpërndarë mjegullën e luftës dhe të shkatërrimit. Krishti do të sjellë paqen dhe drejtësinë në botë. Lufta dhe dhuna do të jenë thjesht kujtime të largëta, duke lënë vetëm Dashurinë, Faljen dhe Shpresën.
Fundi i botës për të cilin shumë kanë frikë nuk do të jetë fundi, por fillimi i një epoke të re, një epoke paqeje dhe rilindjeje.
Historia e njerëzimit, ajo që të gjithë kishim frikë se do të përfundonte në shkatërrim total, më në fund do të përfundojë si një histori shpenguese, një histori rilindjeje dhe paqeje të përjetshme, me Krishtin në qendër të saj, duke e udhëhequr botën në rrugën e duhur.
Realiteti i botës është i zymtë dhe sfidat me të cilat përballet njerëzimi janë dërrmuese, por edhe në kohët më të vështira, ka gjithmonë një rreze drite që na kujton se sado e dëshpëruar të jetë situata, ka shpresë dhe forcë tek Zoti. Në këto orë sprovash ekstreme, gjithçka që njeriu mund të bëjë është të shtrijë duart tek Krishti, të forcojë shpirtin e tij me lutje dhe të gjejë strehë në praninë e Krishtit dhe Virgjëreshës Mari, gjithçka që mund të bëjmë për ne është të mbështetemi te besimi, te fuqia e Zotit, që nuk i braktis kurrë krijesat e Tij, Ai do të jetë e vetmja mbështetje, e vetmja strehë. Perëndia me dashurinë dhe mbrojtjen e pamasë që ofron për çdo shpirt që strehohet tek Ai, do të na udhëheqë, duke na dhënë kurajë të durojmë që të mos përkulemi.
Mesazh për të gjithë:
Mesazhi është i qartë: Nuk do të jemi vetëm në sprovat që do të vijnë, besimi ynë në Krishtin do të jetë mbështetja që do të na mbajë në këmbë. Lutja dhe dashuria ndaj Zotit do të bëhen mburoja jonë dhe urtësia që vjen nga besimi ynë do të ndriçojë shtigjet e errëta.
Gjithçka që mund të bëjmë është të përpiqemi, me gjithë forcën tonë dhe me përulësi, t’i durojmë sprovat, të kuptojmë se çdo dhimbje, çdo sakrificë, çdo moment lufte është pjesë e planit Hyjnor për shpëtimin tonë. Krishti, si Shpëtimtari i botës, do të na tregojë rrugën me dashurinë e Tij të pafund do të na mbajë fort, duke na përforcuar besimin dhe shpresën.
Orët e ardhshme do të jenë të vështira, mjerimi dhe frika do të jenë kudo prezent, por Krishti, si gjithmonë, do të jetë pranë nesh, i gatshëm të na mbajë në këmbë. Ne, me besimin dhe dashurinë tonë për Zotin, do të jemi në gjendje të përballojmë çdo pengesë, çdo vështirësi. Ne do të jemi në gjendje të durojmë mes ndihmës së Tij.
Forca e vërtetë nuk vjen nga aftësia jonë fizike për të duruar, por nga besimi absolut dhe besimi te Zoti, i cili na udhëheq dhe na mbron. Kështu, ne njerëzit, me ndihmën e Krishtit do të arrijmë t’i bëjmë ballë stuhisë që po vjen, të udhëhequr me besim dhe shpresë për një të nesërme më të mirë.
