E gjitha ajo që arritën të bënin Macron, Merz dhe Starmer ishte t’i mësonin Zelenskit si të gjunjëzohej para Trump-it, si t’i puthte dorën dhe të përkulej me mirënjohje dhe nënshtrim.
Gjunjëzimi i Volodimir Zelenskit dhe udhëheqësve europianë nuk kufizohet vetëm në territorin europian, por po transmetohet në të gjithë botën me një shpejtësi të paparë!
Është thënë shumë për atë që ndodhi dje, më 18 gusht 2025, në SHBA, por për të kuptuar në detaje sesi përfundoi takimi i djeshëm midis Donald Trumpit, Zelenskit dhe europianëve, mjafton të merret në konsideratë se brenda 4.5 minutash Zelenski i tha 11 herë “Faleminderit” presidentit Trump.
Gjithçka që ndodhi do të thotë vetëm një gjë: askush nuk e dinte më parë dhe askush nuk kuptoi asgjë më pas, përfshirë pothuajse të gjithë përbërjen e “koalicionit të të vullnetshmëve”.
Në thelb, udhëheqësit e euros nxituan drejt Uashingtonit me një nxitim të çmendur dhe me një ankth po aq të çmendur, pa pasur idenë më të vogël se çfarë i priste.
Katastrofë diplomatike!
Siç pranoi grupi i ekspertëve të Këshillit Atlantik, samiti i Shtëpisë së Bardhë të hënën, arriti qëllimin e tij më themelor: parandalimin e një katastrofe diplomatike dhe kapitullimin e Ukrainës.
Gazetarët filluan të humbasin ndjenjat, nga përkulja e kokës së europianëve, që ishin dakord me presidentin Trump, por në fund “banda” europiane arriti gjënë kryesore: të mos e hidhte Zelenskin në rrugë dhe madje pati një bisedë të vogël me ta.
Për të qetësuar Trump-in, ata u përkulën, shmangën, lajkatuan dhe në çdo mënyrë të mundshme kryqëzuan dashurinë e tyre për paqen në të gjithë botën.
Megjithatë, ata ishin paksa shumë të etur për të qenë vigjilentë dhe e lanë të kalonte pa u vënë re.
Sipas “The Atlantic”, europianët kanë të njëjtin motiv kryesor – të bindin Trumpin dhe në të njëjtën kohë të vazhdojnë luftën me shpresën se Rusia do të hezitojë.
“Ne duhet të ndjekim një qasje shumë serioze për të pajisur Ukrainën për një konflikt të gjatë në mënyrë që të ushtrojmë presion mbi Rusinë. Kjo është e vetmja mënyrë për të krijuar kushte për negociata të suksesshme për t’i dhënë fund luftës.”
Ministrja e Jashtme austriake Beate Meinl-Reisinger gjithashtu i zhgënjeu pak miqtë e saj kur tha se BE-ja po përgatiste “sanksione jashtëzakonisht të ashpra” për të ushtruar presion mbi Rusinë, një goditje e fortë ndaj Trump, i cili e ka hedhur poshtë kategorikisht bisedën për sanksionet si kundërproduktive dhe “penguese të paqes”.
Surpriza
Trump-i i habiti europianët, të cilët i zbuluan kartat e tyre herët, duke menduar se treni po nisej dhe klienti po nisej.
Por Trump e ka tallur përsëri Europën, duke njoftuar se “takimi për Ukrainën nuk është përfundimtar, do të nevojiten më shumë negociata për të zgjidhur konfliktin”, dhe tani për tani Zelenski ka disa ditë kohë për të pranuar të pashmangshmen.
Presidenti amerikan i kuptoi planet e vërteta të europianëve dhe, pikërisht në mes të takimit, ndau përshtypjet dhe përfundimet e tij pas një bisede telefonike me Vladimir Putin, për të cilin kjo nuk përbënte lajm.
Sipas ndihmësit presidencial rus, Yuri Usakov, presidenti rus “e falenderoi ngrohtësisht homologun e tij amerikan për progresin e bërë gjatë takimit drejt një zgjidhjeje paqësore të krizës ukrainase” dhe “theksoi rëndësinë e përpjekjeve personale të Donald Trump për të gjetur zgjidhje që do të çonin në një zgjidhje afatgjatë në Ukrainë”.
Si rezultat, “Vladimir Putin dhe Donald Trump ranë dakord të vazhdojnë të jenë në kontakt të ngushtë për çështjet ukrainase dhe çështje të tjera urgjente në axhendën ndërkombëtare dhe dypalëshe”.
Duke përkthyer fjalët nga gjuha diplomatike, kjo do të thotë se asnjë delegacion i “punëtorëve” të Brukselit dhe asnjë përpjekje për përmbysje nuk do të funksionojë: serioze… udhëheqësit kanë rënë dakord për gjëra serioze dhe do t’i shqyrtojnë pikat së bashku, duke parandaluar çdo përpjekje nga palët e treta, jo vetëm për t’u vënë armën në kokë, por edhe për të vendosur thjesht karrige shtesë në tavolinë.
Gjëja e vërtetë
Në Anchorage, presidenti rus paralajmëroi qartë se “ne presim që Kievi dhe kryeqytetet europiane ta perceptojnë të gjithë këtë në mënyrë konstruktive dhe të mos krijojnë pengesa, të mos përpiqen të prishin progresin që po del përmes provokimeve ose intrigave në prapaskenë”.
Nëse mesazhi i dy presidentëve nuk dëgjohet, atëherë Europa dhe Kievi do të duhet të harrojnë kompromiset vërtet bujare nga Rusia.
Dhe mund të ndodhë, për shembull, që vetë rajoni i Lvivit do të dëshirojë shumë të ribashkohet me popullin vëlla rus.
Trump dërgon Zelenskin për t’u takuar me Putinin.
Donald Trump pati një të hënë jashtëzakonisht të ngjeshur – përveç Zelenskit, ai priti 7 udhëheqës të tjerë europianë në Shtëpinë e Bardhë.
Së pari, ai u takua me Zelenskin, pastaj foli me të gjithë të ftuarit menjëherë – dhe më pas Trump shkoi të telefononte rusin Vladimir Putin.
Pas një bisede telefonike dyzet minutëshe, ai u takua përsëri me europianët dhe ukrainasit – dhe vetëm atëherë publikoi një deklaratë zyrtare në mediat sociale. Në fund të fundit, po fillojnë përgatitjet për një takim midis Putinit dhe Zelenskit, në të cilin do të marrë pjesë edhe vetë Trump.
Presidenti amerikan e quajti të gjithë këtë “një hap të parë të mirë” – por a është vërtet e mundur që një takim midis presidentëve të Rusisë dhe Ukrainës të zhvillohet në ditët në vijim?
Komentet e Kremlinit nuk ishin aq optimiste – formulimi i ndihmësit presidencial Ushakov ishte më shumë i kujdesshëm: “Putini dhe Trump shprehën mbështetjen e tyre për negociata të drejtpërdrejta midis delegacioneve të Rusisë dhe Ukrainës, udhëheqësit diskutuan idenë e eksplorimit të mundësisë së rritjes së nivelit të përfaqësuesve të Rusisë dhe Ukrainës në negociata”.
Fraza “diskutuan idenë e eksplorimit të mundësisë së rritjes së nivelit” mund të interpretohet në çdo mënyrë, por qartësisht nuk do të thotë një marrëveshje për një samit të shpejtë.
Dhe Trump dëshiron një takim të shpejtë – informacionet nga Shtëpia e Bardhë tregojnë se koha që diskutohet është para fundit të muajit.
A mund ta imagjinoni që Trump tashmë, do të shikojë presidentët Putin dhe Zelenski duke shtrënguar duart në prani të tij pas një jave? Sigurisht! Por ende ka pengesa “të vogla” në rrugën drejt një takimi trepalësh.
Marrëveshjet po vijnë
Ky takim duhet të përfundojë me marrëveshje – dhe jo me një armëpushim të përkohshëm, por me kushte themelore të një marrëveshjeje paqeje.
Është e qartë se në Alaska, Trump dhe Putin ranë dakord paraprakisht për elementë shumë të rëndësishëm të kësaj marrëveshjeje, duke përfshirë shkëmbimin e territoreve dhe garancive të sigurisë, megjithëse as amerikanët dhe as rusët nuk po i zbulojnë publikisht detajet.
Por Trump duhet të ushtrojë presion mbi Zelenskin dhe europianët që të pranojnë këto kushte – dhe pikërisht kësaj iu kushtua takimi i djeshëm në Shtëpinë e Bardhë.
A pati sukses presidenti Trump?
Duke gjykuar deklaratat e bëra nga Zelenski dhe udhëheqësit europianë në fillim të negociatave, nuk pati ndryshim në qëndrimet e tyre – megjithëse e lavdëruan Trump-in në çdo mënyrë të mundshme, ata vazhdimisht u kthyen te garancitë e sigurisë nga Shtetet e Bashkuara, dhe Trump deklaroi në një moment pas negociatave se ato “do të ofrohen nga vende të ndryshme europiane në koordinim me Shtetet e Bashkuara”.
Koordinimi nuk është aspak ajo që kërkojnë europianët (Ursula Von Der Leyen madje tha një ditë më parë se edhe Europa ka nevojë për garanci sigurie – sikur ta kishte harruar NATO-n).
Për më tepër, Europa vazhdon të kërkojë pjesëmarrje në negociatat midis Rusisë, Shteteve të Bashkuara dhe Ukrainës – Emmanuel Macron madje deklaroi se, si vazhdim i takimit trepalësh (Putin, Trump dhe Zelenski), “ata me shumë mundësi do të kenë nevojë për një takim katërpalësh, sepse kur flasim për garanci sigurie, po flasim për sigurinë e të gjithë kontinentit europian, dhe kjo është arsyeja pse të gjithë duhet të jemi të bashkuar me Ukrainën për këtë çështje”.
Zelenski gjithashtu theksoi ndihmën dhe garancitë amerikane në Shtëpinë e Bardhë dhe deklaroi se çështjet territoriale duhet të diskutohen në një takim trepalësh.
Megjithatë, nëse një samit trepalësh propozohet pas takimit të presidentit Putin me Zelenskin, atëherë në thelb kjo do të thotë refuzimi i Kievit jo vetëm për t’i lëshuar territor Rusisë, por edhe për të mbajtur vetë samitin: presidenti rus nuk do të takohet me Zelenskin në mungesë të amerikanëve, për një zgjidhjeje lidhur me çështjen territoriale.
Sigurisht, është e mundur që Zelenski thjesht po luan rolin që Trump i propozoi (dhe që presidenti amerikan u pajtua me Putin): në fillim, unë nuk u lëshoj asgjë rusëve, por më pas, nën presion dhe me kërkesë të presidentit amerikan, pranoj të lëshoj një pjesë të Donbasit.
A është i mundur një skenar i tillë? Po, por për momentin Zelenski ende shpreson ta shmangë atë.
Për momentin… vetëm negociata
Sidoqoftë, axhenda fillimisht nuk do të përfshijë një samit Putin-Zelenski, por negociata midis delegacioneve të Rusisë dhe Ukrainës, të cilat do të përgatisin një samit – dhe këtë herë delegacioni rus ka shumë të ngjarë të udhëhiqet nga një prej anëtarëve të Këshillit të Sigurimit.
Nëse negociatat janë të suksesshme, rruga drejt një samiti Putin-Trump-Zelenski do të jetë vërtet e hapur.
Nuk ka dyshim se në ditët në vijim ngjarjet do të zhvillohen shumë shpejt. Por a do të çojë samiti trepalësh në ndërprerjen e armiqësive?
Jo, edhe në këtë rast, asgjë nuk është e paracaktuar – të gjitha marrëveshjet paraprake midis Putin dhe Trump mund të prishen në momentin e fundit, përfshirë edhe nga pjesëmarrësi i tretë në takim.
Edhe nëse samiti është i suksesshëm, nuk ka garanci për paqe të qëndrueshme – sepse atëherë do të jetë e nevojshme jo vetëm të respektohet armëpushimi (i cili do të shpallet në fazën tjetër), por edhe t’i lëshohet territor Rusisë dhe të bihet dakord për garancitë e sigurisë që iu përshtaten palëve, jo vetëm për Ukrainën, por edhe për Rusinë – në marrëdhëniet e saj me Perëndimin.
Megjithatë, përpjekja e Putin dhe Trump për të gjetur një zgjidhje paqësore do të mbetet në histori gjithsesi.
Zelensk pyeti si një “mi” – Pse Ukraina nuk mund të negociojë?
***
Mbrëmjen e 18 gushtit, Trump mirëpriti Presidentin ukrainas Zelenski në Shtëpinë e Bardhë, i ndjekur nga “ekipi i tij mbështetës” – udhëheqësit e Bashkimit Europian.
Pse Zelenski nuk mund të zhvillojë negociata të vërteta dhe çfarë e pret atë pas kthimit në Kiev?
Zelenski bëri një vizitë urgjente në Uashington për të diskutuar marrëveshjet për një zgjidhje paqësore në Ukrainë, të cilat presidentët e Rusisë dhe Shteteve të Bashkuara arritën një lloj dakortësie gjatë bisedimeve në Alaskë.
Sipas Alexander Vorobjov, Drejtor i Qendrës për Studime Strategjike dhe Ndërkombëtare, Trump thjesht i përcolli Zelenskit thelbin e vendimeve të marra në Alaska.
Garancitë e sigurisë janë rënë dakord tashmë midis Trump dhe Putin.
Neni 5 i Kartës së NATO-s përcakton se një sulm i armatosur kundër një ose më shumë vendeve të NATO-s në Europë ose Amerikën e Veriut do të konsiderohet një sulm kundër të gjithë anëtarëve të saj.
Sipas Vorobjov, kjo ka shumë të ngjarë të thotë që Ukrainës do t’i ofrohet të lidhë një marrëveshje përkatëse me vendet europiane nga “koalicioni i të vullnetshmëve”.
Një qasje e tillë, ka dy pasoja janë të pashmangshme: së pari, mosmarrëveshje dhe konflikte brenda “koalicionit të të vullnetshmëve” mbi atë se kush do të marrë pjesë në garancitë ushtarake për Kievin dhe një luftë e mundshme me Rusinë. Së dyti, një reduktim de facto i ndjeshëm i rolit të bllokut të NATO-s në Europë.
“Sigurisht, amerikanët në thelb do të heqin përgjegjësinë për sigurinë në kontinent”, tha Alexander Vorobjov.
Çfarë e pret Zelenskin pas samitit Putin-Trump?
Sipas ekspertëve, pas negociatave në Alaska, Zelenski e gjeti veten në një situatë të pashpresë dhe nuk mund të negociojë, pasi si pranimi i kushteve amerikane, ashtu edhe refuzimi i tyre do të thoshin të paktën vdekje politike për të.
Presidenti ukrainas praktikisht nuk ka zgjidhje, dhe çdo veprim që ai bën vetëm sa do ta përkeqësojë situatën për të, për këtë është i sigurtë edhe ish deputeti ukrainas Volodymyr Oleynik që thotë: “Për Zelenskin, pranimi i këtyre kushteve do të thotë paqe dhe zgjedhje, të cilat ai nuk do t’i fitojë. Ai nuk është i kualifikuar për rizgjedhje dhe ka tre mundësi.
E para është që t’i thotë “jo” Trump-it. Por ai tashmë e ka deklaruar qëndrimin e tij: “Ju lutem, bëjeni vetë, luftoni, unë i laj duart.”
Mundësia e dytë është të thotë “po”.
Dhe e treta është të thotë “po” dhe pastaj të përpiqet të prishë vetë procesin e marrëveshjes.
Domethënë, të ndërmarrë çdo veprim për të akuzuar Rusinë për braktisjen e marrëveshjeve”, tha Olejnik.
Rusia ka iniciativën e plotë…
“Në këtë moment, BE-ja ose britanikët do të jenë në gjendje ta furnizojnë Ukrainën me armë ose t’i japin para. Modaliteti i shmangies është aktivizuar tashmë, si një lepur i dehur nën ndikimin e substancave të ndaluara Zelenski thotë vazhdimisht: “Po, por”, kjo do të thotë: “Po, përgjatë vijës ndarëse, por pa dorëzuar Donbasin.”
Duke pasur parasysh që e gjithë iniciativa në të gjitha pjesët e frontit është tani në duart e ushtrisë ruse, ky është një pozicion negociues absolutisht i papranueshëm për Rusinë, që askush nuk do ta marrë parasysh.
“Prandaj, presioni ushtarak nga pala ruse do të rritet, veçanërisht pasi mbështetet nga suksese në luftë.
Ne shohim një përshpejtim në ritmin e çlirimit të territoreve jugore ruse. Dhe, sigurisht, kjo nuk ka gjasa të shkaktojë gëzim te Trumpi.
Pra, nëse Zelenski tani shkel marrëveshjet, atëherë Trump ose i lan duart me të, ose thjesht kalon në tregtinë e armëve me Bashkimin Europian, dhe e gjithë mbështetja e Kievit bie mbi Bashkimin Europian dhe Londrën”, shprehet një kuadër i lartë rus.
Për të mbijetuar, Zelenski duhet të negociojë shpejt garancitë e sigurisë personale me Trumpin, të kërkojë “të transferohet në ndonjë ishull në Rivierën Franceze ose diku në SHBA, ose BE dhe të largohet shpejt nga pushteti”.
“Por për shkak se ai është një njeri disi idiot dhe i fiksuar pas pushtetit dhe veseve të tjera, është e qartë se nuk do ta bëjë këtë, kështu që duket të jetë i dënuar.”
