Në thelb, një nga skenarët më të tmerrshëm me të cilët do të përballet njerëzimi në të ardhmen e afërt do të ketë të bëjë me mashtrimin e paskrupullt të dioksidit të karbonit (CO2).
Por le të hedhim një vështrim sesi arritëm deri në atë pikë ku elita botërore na fajëson ne dhe jo veten, për ndotjen e pakontrolluar të planetit dhe kërkon që të vriten të gjithë, ose thuajse të gjithë!
Pra, në fillim të viteve 1970, organizatori deri tani më me ndikim i programit të “zhvillimit zero” të hebreut David Rockefeller, ishte miku i tij prej kohësh, një pasardhës miliarder i një familjeje kompanie nafte me emrin Maurice Strong!
Strong, ka qenë një nga përkrahësit kryesorë të teorisë me të meta shkencore se emetimet e shkaktuara nga njeriu, i dioksidit të karbonit nga automjetet e transportit, termocentralet me qymyr, blegtoria dhe bujqësia po shkaktojnë një rritje dramatike dhe përshpejtuese të temperaturave globale që kërcënojnë “planetin”, e ashtuquajtura “ngrohja globale”, të cilën ju e shihni se po ndodh, por po ndodh në mënyra që vetëm ata i dinë, si p.sh. HAARP dhe sigurisht spërkatjet ajrore.
Si president i konferencës së OKB-së në Stokholm për Ditën e Tokës në vitin 1972, Strong promovoi një axhendë për të reduktuar popullsinë dhe standardet e jetesës në mbarë botën me qëllim për “të shpëtuar mjedisin”!
Vërtet, e shihni që diçka të ngjashme po ndodh sot?
Strong shprehu axhendën e tij radikale mjedisore dhe kërkoi veprime për shpëtim. Pra, kjo është pikërisht ajo që po ndodh tani, nën maskën e pandemisë famëkeqe globale të Covid-19 dhe varianteve të saj të panumërta, të cilat, më besoni, nuk do të zhduken kurrë!
Strong ishte një zgjedhje e çuditshme për të udhëhequr një iniciativë të madhe të OKB-së për të mobilizuar veprime mbi mjedisin, duke pasur parasysh se karriera e tij dhe pasuria e konsiderueshme ishin ndërtuar mbi shfrytëzimin e naftës, ndërkohë i mëshonin “pastërtisë ekologjike”. Rockefeller ose Robert Anderson i Institutit Aspen ose John Loudon i kompanisë Shell!
Dhe fondet e Kombeve të Bashkuara menaxhoheshin mjaft mirë nga banka Chase e Rockefellers. Ishte një shembull tipik i modelit të “partneritetit publik-privat” të Strong, domethënë fitimi privat që dilte nga qeverisja publike.
Në vitin 1971, Strong u emërua Nën-Sekretar i Përgjithshëm i OKB-së në New York dhe Sekretar i Përgjithshëm i Samitit të parë të ardhshëm të Ditës së Tokës, Samiti i Kombeve të Bashkuara për Tokën që mbajta në Stokholm, Suedi.
Atë vit ai u emërua gjithashtu administrues i besuar i Fondacionit Rockefeller, i cili kishte financuar nisjen e Ditës së Tokës në Stokholm.
Në vitin 1989, Strong u emërua nga Sekretari i Përgjithshëm i OKB-së për të kryesuar Samitin e vitit 1992.
Pra, ky Strong, i cili ishte edhe anëtar i bordit të drejtorëve të Forumit Ekonomik Botëror në Davos, kishte rregulluar që Schwab të ishte një nga këshilltarët kryesorë në Samitin e Rios, rezultatet e të cilit kanë filluar të zbatohen sot.
Më pas, si Sekretar i Përgjithshëm i Samitit të OKB-së në Rio, Strong ngarkoi gjithashtu Klubin e famshëm të Romës të prodhonte një raport të titulluar “Revolucioni i Parë Botëror”, me autor Alexander King.
Një pjesë e këtij raporti thoshte:
“Armiku i përbashkët i njerëzimit është njeriu… Të gjitha këto rreziqe do të themi se shkaktohen nga ndërhyrja njerëzore dhe se vetëm nëpërmjet ndryshimit të qëndrimit dhe sjelljes mund të kapërcehen. Prandaj, armiku i vërtetë është vetë njerëzimi”.
Në shtator 2015 në Romë, Axhenda 21 u riemërua Axhenda 2030, nën bekimin e vetë Papës dhe 17 synimeve të saj “të qëndrueshme”, ku ndër të tjera thuhet.
“Toka, për shkak të natyrës së saj unike dhe rolit kritik që luan në vendbanimet njerëzore, nuk mund të trajtohet si një pasuri e zakonshme e kontrolluar nga individë dhe nuk mund të jetë subjekt i presioneve dhe joefikasitetit të tregut. Gjithashtu, pronësia private e tokës është një mjet parësor i grumbullimit dhe përqendrimit të pasurisë, duke kontribuar kështu në padrejtësinë sociale…
Drejtësia sociale, rigjenerimi dhe zhvillimi urban, sigurimi i banesave të denjë dhe kushteve të shëndetshme për popullatën, mund të arrihen vetëm nëse toka përdoret për të mirën e shoqërisë në tërësi”.
Me pak fjalë, duhet të socializohemi, me fjalë të tjera të shpronësohemi, por vetëm pronësia plebejane e tokës për hir të “shoqërisë në tërësi”, një ide e njohur natyrisht në epokën sovjetike dhe një element kyç i The Great Reset të Davosit.
Gjithçka shkon drejt shpronësimit!
Në atë kohë, Strong ishte në qendër të kthimit të OKB-së në një mjet të fshehtë të zbatimit të një fashizmi të ri teknokratik global, duke lëshuar paralajmërime alarmante për dënimin global dhe ndryshimin e klimës, ndërsa bashkonte agjencitë qeveritare shtetërore me fuqinë e korporatave, për kontrollin e pothuajse gjithçkaje, nën pretendimin e rremë të qëndrueshmërisë!
Në vitin 1997, pas Samitit të Tokës, Strong mbikëqyri krijimin e Planit të Veprimit të Vlerësimit të Biodiversitetit Global për Zhvillimin e Revolucionit të Katërt Industrial, një inventar masiv të të gjitha burimeve të planetit, mënyrat në të cilat ato do të kontrolloheshin dhe si mund të ishte ky revolucion. arritur.
Çfarë rastësie! Në atë kohë, Strong ishte gjithashtu bashkëkryesues i Forumit Ekonomik Botëror të Davosit të Klaus Schwab!
Në vitin 2015, pas vdekjes së Strong, themeluesi i Forumit Klaus Schwab shkroi:
“Ai ishte mentori im që nga fillimi i Forumit: një mik i madh. Një këshilltar i domosdoshëm dhe, për shumë vite, anëtar i bordit të fondacionit tonë”!
Përveç kësaj, Strong ishte edhe drejtor i organizatës okulte Temple of Understanding, një formë e shoqërisë teozofike Lucis Trust, e cila ishte pritur në katedralen e Shën Joan Teologut në New Jork, ku “ritualet pagane përfshijnë procesionin e deleve dhe bagëtive deri në altar për bekim! Atje predikoi nënpresidenti i SHBA-së Al Gore, ndërsa adhuruesit shkonin drejt altarit duke mbajtur kupat me plehra dhe krimba!
Pra, kjo është shumë shkurt origjina e errët e programit të Schwab, The Great Reset, e cila ndiqet me rigorozitet nga të gjithë qeveritarët e Europës dhe sipas të cilëve duhet të hamë krimba, të mos kemi asnjë pronë private, të mos qarkullojmë me automjete dhe shumë kufizime të tjera na ofrohen dhe imponohen, për të shpëtuar vallaha planetin, ndërkohë që shumica e vendeve të Mesdheut në Europë janë djegur dhe nuk po mbeten më pyje!
Mos duhet të dyshojmë që vetë qeveritë po e shkatërrojnë klimën me plan dhe strategji?
Ndryshimet e klimës janë një mashtrim për njerëzimin, që duhet të drejtojë popujt drejt ndryshimit të qeverive.