NATO përbëhet nga 30 shtete anëtare, nga të cilat 29 janë shtete të botës perëndimore dhe një shtet aziatik, Turqia, e cila nuk ka absolutisht asnjë lidhje me vlerat e qytetërimit perëndimor, përkundrazi, i minon ato në mënyrë sistematike, ndërsa së fundmi krijon një sërë problemesh kritike që rrezikojnë sigurinë e kontinentit europian, por edhe të mjedisit më të gjerë ndërkombëtar të sigurisë.
Neni i parë i kartës së NATO-s parashikon shprehimisht se shtetet anëtare marrin përsipër të zgjidhin çdo mosmarrëveshje ndërkombëtare në të cilën mund të përfshihen, me mjete paqësore dhe në mënyrë të tillë që të mos rrezikojnë paqen dhe sigurinë ndërkombëtare, si dhe të përmbahen në marrëdhëniet e tyre ndërkombëtare nga çdo kërcënim ose përdorim i forcës, në çfarëdo mënyre që nuk është në përputhje me qëllimet e Kombeve të Bashkuara.
Kështu, në kundërshtim me nenin 1 të Kartës së NATO-s, Turqia ka pushtuar dy nga vendet fqinje, ndërkohë që ditët e fundit ka bombarduar pa mëshirë popullsinë civile të këtyre dy vendeve dhe madje mburret me strategjinë e saj revizioniste.
Përveç kësaj, neni 8 i Kartës së NATO-s parashikon që çdo anëtar merr përsipër të mos hyjë në asnjë angazhim ndërkombëtar në kundërshtim me përmbajtjen e statuteve të Aleancës dhe vendimeve të saj.
Turqia, megjithatë, nuk pajtohet me vendimet e Aleancës kundër pushtimit ushtarak rus në Ukrainë, në vend të kësaj duke ndërmarrë veprime që u shërbejnë interesave të Rusisë në luftën e vazhdueshme me Ukrainën. Për më tepër, ai kundërshton pranimin e dy shteteve nordike në NATO, gjë që në thelb dobëson krahun verior të Aleancës në rast të një kërcënimi. (Këtë e them, duke menduar si një suportuese e idesë themeltare të egzistencës së NATO-s dhe jo si mbështetëse e regjimit të Ukrainës, duke bërë avokaten e djallit, për të kuptuar dyfytyrësinë e NATO-s.)
Sa më sipër i shtohet fakti se ajo vazhdon të jetë një fuqi pushtuese që nga viti 1974 në një vend të Bashkimit Europian dhe të shprehë hapur kërcënime ndaj integritetit territorial të Greqisë dhe Qipros.
Dhe në gjithë këtë, administrata e NATO-s vazhdon të heshtë.
Nisur nga kjo, e para ndër shtetet anëtare, Greqia, duhet të marrë iniciativa dhe të procedojë në aleanca me shtetet anëtare të Bashkimit Europian që janë edhe anëtarë të NATO-s, duke ngritur çështjen e respektimit të vendimeve dhe rregullave të statutit të Aleancës nga ana e Turqisë. Koha është pozitive pasi Bashkimi Europian, për herë të parë në historinë e tij, filloi të denoncojë sjelljen delikuente të Turqisë, së bashku me Gjermaninë, e cila ka qenë gjithmonë e pozicionuar pozitivisht ndaj Turqisë.
