Një nga çështjet më të diskutueshme në librin e Apokalipsit është struktura, diagrama e tij kronologjike. Në një kuptim, ky konfuzion lind nga fakti se disa ngjarje, të tilla si plagët, gjykimi dhe Ardhja e Dytë e Krishtit, përshkruhen në pasazhe të shpërndara. Megjithatë, këto vështirësi mund të kapërcehen nëse kemi parasysh se ekzistojnë dy afate kohore paralele, që paraqesin dy aspektet e të njëjtave ngjarje, një aspekt që lidhet me ngjarjet që ndodhin në tokë dhe tjetri me ato që ndodhin në qiell.
Këto dy afate kohore (në tokë dhe në qiell) paraqesin një ecuri lineare të ngjarjeve duke filluar në kohën e apostullit Joan dhe duke përfunduar me çrrënjosjen e plotë të mëkatit dhe vendosjen e Mbretërisë së Perëndisë. Afati kohor që përshkruan ngjarjet në tokë na jep shumë detaje dhe referenca për ngjarje të veçanta historike. Por ndërsa ngjarjet zhvillohen në tokë, rrëfimi ndonjëherë ndërthuret me pasazhe, me referenca për ngjarjet që shpalosen njëkohësisht në qiell.
Shohim gjithashtu dy shkurtime të zgjatura që devijojnë nga afati kohor dhe kanë për qëllim të ofrojnë informacion të rëndësishëm në sfond. Pjesa e parë gjendet në kapitujt 12-14, ku historia e Mosmarrëveshjes së Madhe midis së mirës dhe së keqes është paraqitur gjatë që nga fillimi, kur ishte “lufta në parajsë”, deri në fund, me dy korrjet. Pjesa e dytë gjendet në kapitujt 17:1 – 19:4, ku paraqiten karakteristikat e Babilonisë dhe gjykimi i saj përfundimtar.
Më poshtë shohim diagramën kohore të librit të Apokalipsit. Në pamje të parë mund të mos ketë kuptim, sepse duhet ta kombinojmë me studimin e kapitujve që do të vijojnë në faqen mast.al, ndaj fillimisht duhet t’i referohemi kapitujve në vijim, që ta kuptojmë më mirë.
Diagrama kohore përbëhet nga dy linja, e para përshkruan ngjarjet që ndodhin në tokë dhe e dyta, ato që ndodhin në qiell.
